Διάμεση Κυστίτιδα

Επειδή η διάμεση κυστίτιδα ή σύνδρομο επώδυνης κύστης έχει ένα τόσο ευρύ φάσμα συμπτωμάτων, οι περισσότεροι ειδικοί τη μπερδεύουν συχνά με άλλες παθήσεις.

Όταν ο πόνος στο ουροποιητικό σύστημα διαρκεί περισσότερες από 6 εβδομάδες και δεν προκαλείται από άλλες παθήσεις, όπως κάποια λοίμωξη του ουροποιητικού ή πέτρες στα νεφρά, τότε είναι αρκετά πιθανό να είναι υπεύθυνη η διάμεση κυστίτιδα ή σύνδρομο επώδυνης κύστης.

Η διάμεση κυστίτιδα ή σύνδρομο επώδυνης κύστης είναι δύσκολο να διαγνωστεί, ωστόσο υπάρχουν διάφορες θεραπευτικές προσεγγίσεις που μπορούν να ανακουφίσουν όσους πάσχουν.

Η διάμεση κυστίτιδα είναι μια χρόνια φλεγμονώδη πάθηση της ουροδόχου κύστης, που προκαλεί χρόνιο πυελικό πόνο, συχνοουρία και επιτακτική ανάγκη για ούρηση, ακόμα και σε μικρούς όγκους ούρησης.

Τα ακριβή αίτια της διάμεσης κυστίτιδας δεν έχουν ακόμα διευκρινιστεί, ωστόσο είναι πιθανό να συμβάλλουν πολλοί παράγοντες στην εμφάνισή τους.

Για παράδειγμα, τα άτομα με διάμεση κυστίτιδα μπορεί, επίσης, να παρουσιάζουν διαταραχή στη συνέχειας της εσωτερικής  προστατευτικής επένδυσης/επιφάνειας (επιθήλιο) της ουροδόχου κύστης.

Μια λύση της συνέχειας του επιθηλιού μπορεί να επιτρέψει σε τοξικές ουσίες από τα ούρα να ερεθίσουν το τοίχωμα της ουροδόχου κύστης.

Άλλοι πιθανοί παράγοντες, ενδέχεται να είναι η αυτοάνοση αντίδραση, η κληρονομικότητα, οι λοιμώξεις ή η αλλεργική αντίδραση.

Η διάμεση κυστίτιδα μπορεί να οδηγήσει σε ορισμένες επιπλοκές, όπως:

• Μειωμένη χωρητικότητα κύστης. Η διάμεση κυστίτιδα μπορεί να προκαλέσει δυσκαμψία του τοιχώματος της ουροδόχου κύστης, με συνέπεια η ουροδόχος κύστη να κρατά λιγότερα ούρα.
• Χαμηλότερη ποιότητα ζωής. Η συχνή ούρηση και ο πόνος μπορεί να επηρεάσουν τις κοινωνικές δραστηριότητες, την εργασία και άλλες δραστηριότητες της καθημερινής ζωής.
• Προβλήματα στη σεξουαλική ζωή. Η συχνή ούρηση και ο πόνος μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα στις προσωπικές σχέσεις και τη σεξουαλική ζωή του ασθενή.
• Ψυχοσωματικές διαταραχές. Ο χρόνιος πόνος και ο διακεκομμένος ύπνος που σχετίζονται με τη διάμεση κυστίτιδα ή σύνδρομο επώδυνης κύστης μπορεί να προκαλέσουν συναισθηματικό στρες και να οδηγήσουν σε κατάθλιψη και άλλες ψυχοσωματικές διαταραχές.

Η διάμεση κυστίτιδα ή σύνδρομο επώδυνης κύστης προσβάλει άτομα ηλικίας 30 με 40 ετών και αφορά κατά κύριο λόγο τις γυναίκες, καθώς για κάθε έναν άνδρα που νοσεί αναλογούν 10 γυναίκες!

Η διάμεση κυστίτιδα προκαλεί έντονη συμπτωματολογία και έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής της/του ασθενή.

Η πάθηση αυτή μπορεί να συσχετίζεται με άλλες χρόνιες συστηματικές παθήσεις, όπως συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, ινομυαλγία και άλλες.

Συγκεκριμένα, τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της διάμεσης κυστίτιδας – συνδρόμου επώδυνης κύστης είναι τα εξής:

• Έντονα ερεθιστικά συμπτώματα κατά την ούρηση (συχνοουρία, δυσουρία, επιτακτικότητα, νυκτουρία).
• Έντονος πυελικός πόνος, ή υπερηβικό άλγος ή αίσθηση δυσφορίας/πόνου στην κατώτερη κοιλιακή χώρα, στην περιοχή της κύστης, στην ουρήθρα, στον κόλπο ή στον πρωκτό. Ο πόνος αυτός επιτείνεται με την πλήρωση της κύστης από ούρα και υποχωρεί κατά την ούρηση.
• Δυσπαρεύνια (πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή).
• Επιδείνωση των συμπτωμάτων κατά την εμμηνόρροια στο 40% των ασθενών.
• Επιδείνωση των συμπτωμάτων μετά τη κατανάλωση συγκεκριμένων τροφών/ροφημάτων.

Μπορεί να υπάρχει διακύμανση των συμπτωμάτων μεταξύ διαφορετικών ασθενών, αλλά στο ίδιο άτομο κατά περιόδους.

Η κλινική εξέταση μπορεί να είναι φυσιολογική και να μη συνάδει της έντονης υποκείμενης συμπτωματολογίας.

Απαραίτητη προϋπόθεση για να τεθεί η διάγνωση είναι η απουσία λοίμωξης του ουροποιητικού ή άλλη εμφανής παθολογία, όπως π.χ. λιθίαση.

Η διαγνωστική προσέγγιση της / του ασθενή μπορεί να περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

• Ιστορικό της/του ασθενούς.
• Φυσική εξέταση.
• Γενική ούρων και την καλλιέργεια ούρων.
• Καλλιέργεια κολπικού επιχρίσματος στις γυναίκες.
• Καλλιέργεια ουρηθρικού επιχρίσματος και προστατικού υγρού στους άνδρες.
• Υπερηχογραφικό έλεγχο του ουροποιητικού.
• Ουροδυναμική μελέτη.
• Κυστεοσκόπηση.

Κατά τη κυστεοσκόπηση, πραγματοποιείται υπερδιάταση της ουροδόχου κύστης δυο φορές, υπό αναισθησία και ελέγχεται η παρουσία πετεχειών ή αιμορραγικών εστιών στο βλεννογόνο της ουροδόχου κύστης.

Σε ποσοστό 10 – 50% μεταξύ των ασθενών, κατά την κυστεοσκόπηση ανευρίσκονται έλκη του Hunner, ερυθηματώδεις, δηλαδή, περιοχές που συχνά συνδέονται με μικρά αγγεία, ακτινωτά γύρω από μια κεντρική ουλή, που καλύπτονται από ινική ή θρόμβο.

Κατά τη διάρκεια της βιοψίας, μπορεί να ληφθούν ιστοτεμάχια βιοψιών προς αποκλεισμό άλλων παθήσεων και παθολογοανατομική επιβεβαίωση της διάγνωσης.

Η θεραπευτική αντιμετώπιση της διάμεσης κυστίτιδας διακρίνεται σε:

• Αλλαγές του τρόπου ζωής
• Φαρμακευτική αγωγή από το στόμα
• Ενδοκυστικές εγχύσεις στην ουροδόχο κύστη
• Ελάχιστα επεμβατικές θεραπείες
• Χειρουργικές θεραπείες

Οι αλλαγές του τρόπου ζωής αφορούν κυρίως στην τροποποίηση των διατροφικών συνηθειών.

Οι ασθενείς θα πρέπει να αποφεύγουν τις όξινες τροφές, το αλκοόλ, την καφεΐνη, τα ανθρακούχα αναψυκτικά, τις σοκολάτες, τις πικάντικες τροφές, τις ντομάτες, τα τυριά, τις μπανάνες , τις σταφίδες και το γιαούρτι.

Η φαρμακευτική αγωγή από το στόμα συνίσταται στη χορήγηση:

• Αναλγητικών,
• Αντιισταμινικών,
• Pentosanpolysulfate Sodium (Elmiron), το οποίο επιδιορθώνει τα ελλείμματα στο στρώμα του βλεννογόνου της κύστης,
• Pentosanpolysulfate Sodium, σε συνδυασμό με υποδόρια ηπαρίνη,
• Τρικυκλικών αντικαταθλιπτικών,
• Ανοσοκατασταλτικών (Κυκλοσπορίνης Α, Μεθοτρεξάτης),
• Φαρμάκων για τον νευροπαθητικό πόνο, όπως Pregabalin και Gabapentin.

Οι ενδοκυστκές εγχύσεις έχουν το πλεονέκτημα της επίτευξης υψηλότερης συγκέντρωσης του φαρμάκου στο όργανο στόχο, με λιγότερες συστηματικές ανεπιθύμητες ενέργειες για την/τον ασθενή.

Στις ενδοκυστικές εγχύσεις φαρμάκων συμπεριλαμβάνονται:

• Τοπικά αναισθητικά (π.χ. λιδοκαΐνη) σε συνδυασμό με ηπαρίνη και διττανθρακικά νάτριο ,
• Pentosanpolysulfate Sodium,
• DMSO (διμεθυλσουλφοξείδιο),
• Υαλουρονικό οξύ ή Θειούχος Χονδροϊτίνη προς επισκευή των ελλειμμάτων του βλεννογόνου της κύστης (GAG),
• Ενδοκυστική Ηπαρίνη.

Αν αποτύχουν οι ενδοκυστικές εγχύσεις μπορεί η/ο ασθενής να αντιμετωπιστεί με ελάχιστα παρεμβατικές θεραπείες, στις οποίες περιλαμβάνονται:

• Οι διαστολές της ουροδόχου κύστης,
• Διουρηθρική αφαίρεση,  διαθερμοπηξία και laser για την εξαίρεση βλαβών της κύστης και ειδικότερα ελκών του Hunner,
• Ενδοκυστική έγχυση αλλαντικής τοξίνης Α (ΒΤΧ-Α),
• Υπερβαρικό οξυγόνο,
• Νευροτροποποίηση, είτε μέσω διέγερσης του ιερού νεύρου (SNM) είτε μέσω διέγερσης του αιδοιικού νεύρου (PNS).

Η χειρουργική αποκατάσταση αποτελεί τελική επιλογή σε ασθενείς με υποτροπιάζουσα τελικού σταδίου διάμεση κυστίτιδα, κατόπιν προσεκτικής προεγχειρητικής αξιολόγησης της/ του ασθενή και ακριβή προσδιορισμού της εντόπισης της νόσου.

Υπάρχουν τέσσερις χειρουργικές προσεγγίσεις:

• Εκτροπή ούρων χωρίς κυστεκτομή,
• Κυστεκτομή με διατήρηση του κυστικού τριγώνου,
• Υποτριγωνική κυστεκτομή,
• Ριζική κυστεκτομή, συμπεριλαμβανομένου της ουρήθρας.

Η ριζική κυστεκτομή με παράλληλη δημιουργία αγωγού από τμήμα του εντέρου (ειλεού), αποτελεί την πιο δημοφιλή πρακτική με δημιουργία νεοκύστης, είτε στην ανατομική θέση της ουροδόχου κύστης (ορθότοπη νεοκύστη), είτε στα πλάγια της κοιλιακής χώρας (ετερότοπη νεοκύστη).

Σε νέους ειδικά ασθενείς επιλέγεται εγκρατής εκτροπή των ούρων για κοσμητικούς λόγους.

Ο Δρ. Πλουμίδης διαθέτει τεράστια εμπειρία και μεγάλη εξειδίκευση στην αποκατάσταση της διάμεσης κυστίτιδας ή συνδρόμου επώδυνης κύστης.

Ο Δρ. Πλουμίδης διαθέτει στο ιατρείο του αρτιότατες υποδομές και εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας για την πλέον ολοκληρωμένη παρακολούθηση και υποστήριξη των ασθενών του μετά από κάθε επέμβαση.