Εκκόλπωμα Ουρήθρας

Το ουρηθρικό εκκόλπωμα μπορεί να περιγραφεί ως μια περιουρηθρική κυστική δομή πλησίον της ουρήθρας. Αποτελεί μια επιθηλιοποιημένη κοιλότητα που επικοινωνεί με τον ουρηθρικό αυλό.

Το μέγεθός της μπορεί να ποικίλει από λίγα χιλιοστά μέχρι μερικά εκατοστά.

Με την πάροδο του χρόνου το μέγεθος μπορεί να μεταβάλλεται, λόγω φλεγμονής, παροδικής απόφραξης του αυλού του και επακόλουθης παροχέτευσης στον αυλό της ουρήθρας.

Τα εκκολπώματα της γυναικείας ουρήθρας είναι μια σπάνια πάθηση, αν και διαγιγνώσκεται πιο συχνά σήμερα. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι οι γιατροί έχουν πλέον διαθέσιμες καλύτερες τεχνικές απεικόνισης για να διερευνήσουν το πρόβλημα, όταν οι ασθενείς αναφέρουν πόνο σε αυτό το μέρος του σώματος.

Ακόμα, πιστεύεται ότι ορισμένες περιπτώσεις δεν διαγιγνώσκεται σωστά επειδή η πάθηση είναι σπάνια και ο γιατρός δεν το σκέφτεται πάντα ως ενδεχόμενο.

Στην πλειοψηφία των ασθενών, τα εκκολπώματα ουρήθρας εμφανίζονται στις ηλικίες μεταξύ της 3ης και 7ης δεκαετίας της ζωής, ενώ απαντάται στο 1 – 6% των ενήλικων γυναικών.

H γυναικεία ουρήθρα έχει μήκος 3 – 4 εκατοστά, βρίσκεται κάτω από την ηβική σύμφυση και μπροστά από τον κόλπο.

Κάτω από το βλεννογόνο υπάρχει ο υποβλεννογόνιος χιτώνας που αποτελείται από χαλαρό συνδετικό ιστό και φέρει πλούσιο φλεβικό δίκτυο και περιουρηθρικούς αδένες.

Οι μεγαλύτεροι περιουρηθρικοί αδένες είναι οι αδένες του Skene, που εκβάλλουν με κοινό εκφορητικό πόρο κοντά στο έξω ουρηθρικό στόμιο.

Εξωτερικά του υποβλεννογονίου χιτώνα υπάρχουν επιμήκεις λείες μυϊκές ίνες που παρουσιάζουν συνέχεια με τις αντίστοιχες της ουροδόχου κύστης και εξωτερικά της στιβάδας αυτής υπάρχει κυκλοτερής μυϊκή στιβάδα.

Το μέσο τριτημόριο της ουρήθρας περιβάλλεται από γραμμωτό (εκούσιο) σφιγκτήρα.

Η ακριβής προέλευση των γυναικείων ουρηθρικών εκκολπωμάτων δεν έχει αποδειχθεί. Για πολλές δεκαετίες υπήρχαν διχογνωμίες για το αν τα εκκολπώματα της γυναικείας ουρήθρας είναι συγγενή ή επίκτητα.

Οι περισσότερες μελέτες συγκλείνουν στο ότι στην πλειονότητά τους τα γυναικεία ουρηθρικά εκκολπώματα είναι επίκτητα. Πολλές θεωρίες έχουν διατυπωθεί σχετικά με τα αίτια πίσω από τη δημιουργία των επίκτητων γυναικείων ουρηθρικών εκκολπωμάτων, όπως:

• Χρόνιες υποτροπιάζουσες φλεγμονές των περιουρηθρικών αδένων (Skene), που οδηγούν σε απόφραξη, υποουρηθρική αποστηματοποίηση και επακόλουθη ρήξη μέσα στον ουρηθρικό αυλό.
• Ιατρογενείς κακώσεις.
• Τραυματικές κακώσεις.
• Φυσιολογικός τοκετός.

Τα εκκολπώματα της γυναικείας ουρήθρας παρουσιάζουν ένα ευρύ φάσμα κλινικής συμπτωματολογίας, αλλά σε ποσοστό 20% των περιπτώσεων μπορεί να είναι ασυμπτωματικά. Στην τελευταία περίπτωση η διάγνωση ανακαλύπτονται κατόπιν κλινικής εξέτασης ή απεικόνισης.

Τα βασικά συμπτώματα των εκκολπωμάτων της γυναικείας ουρήθρας είναι τα εξής:

• δυσουρία
• ουρηθρικός πόνος/δυσπαρεύνια
• στάγδην αποβολή ούρων μετά την ούρηση
• ερεθιστικά συμπτώματα του κατώτερου ουροποιητικού (συχνοουρία, επιτακτικότητα)
• φλεγμονές του ουροποιητικού/ υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις
• ουρηθρικό/κολπικό έκκριμα
• παρουσία ψηλαφητής κολπικής/πυελικής μάζας
• αιματουρία
• αποφρακτικού τύπου συμπτώματα του κατώτερου ουροποιητικού/ επίσχεση
• ακράτεια (επιτακτική/προσπαθείας)

Τα περισσότερα εκκολπώματα εντοπίζονται στην κοιλιακή επιφάνεια της ουρήθρας κατά τη μέση και εγγύς μοίρα της, που αντιστοιχεί στην περιοχή του πρόσθιου κολπικού τοιχώματος, 1 – 3 εκατοστά από την είσοδο του κόλπου.

Σε κάθε ψηλαφητή σκληρία του πρόσθιου κολπικού τοιχώματος, απαιτείται περαιτέρω διερεύνησης προς αποκλεισμό λιθίασης ή κακοήθειας.

Κατά τη φυσική εξέταση ελέγχεται η παρουσία πυώδους ή ουρηθρικού εκκρίματος από το εκκόλπωμα.

Πραγματοποιείται κολπική εξέταση για έλεγχο τυχών ατροφίας και ανελαστικότητας του βλεννογόνου, παρουσία κολπικής πρόπτωσης και φυσική εξέταση προς αποκλεισμό ακράτειας προσπαθείας.

Ο εργαστηριακός-απεικονιστικός έλεγχος μπορεί να περιλαμβάνει:

• Ανάλυση ούρων,
• Κυστεουρηθροσκόπηση,
• Ουροδυναμική μελέτη (επί ακράτειας ή ενδείξεων),
• Ουρηθρογραφία θετικής πίεσης με καθετήρα διπλού μπαλονιού (PPU),
• Κυστεοουρηθρογραφία κατά την ούρηση (VCUG),
• Διακολπικό υπερηχογράφημα,
• Μαγνητική τομογραφία.

Η κύρια αντιμετώπιση των γυναικείων εκκολπωμάτων είναι χειρουργική. Η όλη επέμβαση γίνεται διαμέσου του κόλπου με σκοπό την αφαίρεση όλης της κύστης προσεκτικά, κατόπιν παρασκευής αυτής μέχρι το σημείο επικοινωνίας με τον ουρηθρικό αυλό.

Σημαντικό είναι να διατηρηθούν οι γειτονικοί ιστοί και κυρίως ο σφιγκτηριακός μηχανισμός. Η επέμβαση δεν διαρκεί πολύ, ό χρόνος νοσηλείας είναι ελάχιστος και η επούλωση του κολπικού χειρουργικού τραύματος είναι σύντομη.

Στην περίπτωση που η ασθενής αντιμετωπίζετε προβλήματα με ακράτεια ούρων, ο χειρουργός μπορεί, επίσης, να διορθώσει και αυτό το πρόβλημα κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης για τα εκκολπώματα της γυναικείας ουρήθρας.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι περίπου το 60% των γυναικών με εκκολπώματα ουρήθρας αναφέρει, επίσης, κάποιο είδος ακράτειας ούρων.

Η χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση των εκκολπωμάτων γυναικείας ουρήθρας πρέπει να εκτελείται από έμπειρο, εξειδικευμένο ουρολόγο, επειδή είναι μια περίπλοκη διαδικασία σε μια ευαίσθητη περιοχή.

Συνήθως, η ανάρρωση της ασθενούς από τη χειρουργική επέμβαση για τα εκκολπώματα ουρήθρας διαρκεί δύο έως τρεις εβδομάδες. Η λήψη αντιβιοτικών συνεχίζεται για μια εβδομάδα μετά το χειρουργείο, ενώ καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάρρωσης η ασθενής φέρει καθετήρα.

Κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης υπάρχει το ενδεχόμενο να εκδηλωθούν σπασμοί της ουροδόχου κύστης, για την αντιμετώπιση των οποίων απαιτείται φαρμακευτική αγωγή.

Για όσο αναρρώνει η ασθενής θα πρέπει να αποφεύγει κάποιες δραστηριότητες, όπως η άρση βαρών και κάποιες μορφές σωματικής άσκησης.

Η αντιμετώπιση των εκκολπωμάτων γυναικείας ουρήθρας συνιστά μια λεπτή χειρουργική επέμβαση και πρέπει να πραγματοποιείται μόνο από άκρως εξειδικευμένους χειρουργούς. Ο Δρ. Πλουμίδης διαθέτει τεράστια εμπειρία και μεγάλη εξειδίκευση στις πλέον σύγχρονες μεθόδους αντιμετώπισης των εκκολπωμάτων γυναικείας ουρήθρας.

Ο Δρ. Πλουμίδης διαθέτει στο ιατρείο του αρτιότατες υποδομές και εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας για την πλέον ολοκληρωμένη παρακολούθηση και υποστήριξη των ασθενών του μετά από κάθε επέμβαση.