Ποια τα βασικά συμπτώματα; Πότε έχω φίμωση;
Τα συμπτώματα της φίμωσης μπορεί να εμφανιστούν λίγο διαφορετικά σε κάθε παιδί.
Τα πιο συνηθισμένα σημάδια και συμπτώματα είναι τα εξής:
- Στένωμα ή κλείσιμο του στομίου της ακροποσθίας κατά τη διάρκεια της ούρησης
- Αδυναμία πλήρους έλξης της την ακροποσθίας, με συνέπεια να μην αποκαλύπτεται η βάλανος του πέους.
Η φίμωση μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή του πέους, η οποία ονομάζεται βαλανίτιδα, ή της ακροποσθίας, η οποία αποκαλείται βαλανοποσθίτιδα.
Τα συμπτώματα των παραπάνω φλεγμονών περιλαμβάνουν:
- Πόνο, φαγούρα και κακοσμία,
- Ερυθρότητα και οίδημα,
- Συσσώρευση σμήγματος
- Πόνο κατά την ούρηση
Κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής συνεύρεσης, η φίμωση μπορεί να προκαλέσει πόνο, σχίσιμο του δέρματος ή έλλειψη αίσθησης. Γι’ αυτό το λόγο συνίσταται η χρήση προφυλακτικού και λιπαντικού.
Πώς γίνεται η διάγνωση της φίμωσης;
Η λήψη ιστορικού και η φυσική εξέταση αποτελούν τα βασικά εργαλεία του ιατρού για τη διάγνωση της φίμωσης. Ο θεράπων ιατρός λαμβάνει πλήρες ιστορικό, ειδικά σε σχέση με πιθανούς τραυματισμούς που μπορεί να είχε στο πέος του ή λοιμώξεις, και εξετάζει το πέος και την ακροποσθία του ασθενή.
Η διάγνωση της φίμωσης δεν απαιτεί κανενός είδους απεικονιστικές εξετάσεις. Ωστόσο, ο ιατρός μπορεί να ζητήσει εξετάσεις ούρων για να ελέγξει την πιθανή ύπαρξη κάποιας λοίμωξης στα ούρα.
Επίσης, επειδή η φίμωση αποτελεί δυνητική συνέπεια του διαβήτη τύπου 2, σε ενήλικες που εμφανίζουν στένωμα στην ακροποσθία μπορεί να ζητηθούν εξετάσεις για να ελεγχθούν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Ο βαθμός σοβαρότητας έκαστου περιστατικού φίμωσης αξιολογείται από το θεράποντα ιατρό. Ένας έμπειρος Ουρολόγος μπορεί να διακρίνει με αξιοπιστία μια παθολογική περίπτωση φίμωσης.
Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία για άμεση αντιμετώπιση;
Οι θεραπευτικές επιλογές της φίμωσης εξαρτώνται από τα συμπτώματα. Οι περισσότερες περιπτώσεις λοιμώξεων, όπως βαλανίτιδα και βαλανοποσθίτιδα, μυκητιάσεων και δερματικών παθήσεων αντιμετωπίζονται εύκολα με καλή υγιεινή, κρέμες και αλοιφές ή ακόμα και σειρά αντιβιοτικών.
Η συντηρητική αυτή θεραπεία δε συνοδεύεται από παρενέργειες ή άλλες επιπλοκές, ωστόσο εμφανίζει σχετικά υψηλό ποσοστό (σχεδόν 20%) υποτροπών.
Ως εκ τούτου, σε περιπτώσεις που τα συμπτώματα (λοίμωξη, προβλήματα στην ούρηση) είναι σοβαρά ή υποτροπιάζουν, με συνέπεια το δέρμα της ακροποσθίας να χάνει την ελαστικότητά του και να γίνεται ουλώδες, η συντηρητική θεραπεία δεν επαρκεί και συστήνεται η θεραπεία της ίδιας της φίμωσης με χειρουργική επέμβαση.
Πώς αντιμετωπίζεται η παραφίμωση;
Η αποκατάσταση της παραφίμωσης διαφέρει ανάλογα με το βαθμό σοβαρότητας του περιστατικού και μπορεί να περιλαμβάνει:
- Τη λίπανση της ακροποσθίας και του άκρου του πέους, στη συνέχεια συμπιέζοντας απαλά την άκρη του πέους και τραβώντας την ακροποσθία προς τα εμπρός.
- Την πραγματοποίηση μιας μικρής τομής στην ακροποσθία.
- Τη χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση ολόκληρης ή μέρους της ακροποσθίας (περιτομή), όπως ακριβώς και για την αποκατάσταση της φίμωσης.
Συζητήστε με το θεράποντα ιατρό σχετικά με τους κινδύνους, τα οφέλη και τις πιθανές παρενέργειες όλων των θεραπειών.
Ποια είναι η χειρουργική αντιμετώπιση της φίμωσης;
Η επέμβαση εκλογής για τη θεραπεία της φίμωσης είναι η περιτομή, κατά την οποία αφαιρείται το στενωμένο τμήμα της ακροποσθίας και κατόπιν αυτού γίνεται πλαστική συρραφή αποκατάσταση της ακροποσθίας.
Η τεχνική που ακολουθείται έχει διάφορες παραλλαγές, οι οποίες συνδέονται με την έκταση του δέρματος της ακροποσθίας που πρέπει να αφαιρεθεί και την προσέγγιση του χειρουργού. Στους ενήλικες, η επέμβαση γίνεται με τοπική αναισθησία και δεν απαιτεί παραμονή του ασθενή στο νοσοκομείο.
Η χειρουργική αποκατάσταση της φίμωσης στα παιδιά επιλέγεται να γίνεται συνήθως μετά το τέταρτο έτος ή κατά τη σχολική ηλικία και πραγματοποιείται με γενική νάρκωση.
Πλαστική Περιτομή
Τι είναι η περιτομή;
Η περιτομή αποτελεί τελευταία επιλογή για την αντιμετώπιση της φίμωσης, από τη στιγμή που δεν αποδίδει η πλαστική της ακροποσθίας κι εφόσον υπάρχουν σαφή κλινικά δεδομένα.
Κατά την επέμβαση, η οποία πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία για τους ενήλικες και γενική για τα παιδιά, γίνεται διατομή του χαλινού με νυστέρι ή laser και κατόπιν αφαιρείται ο σχετικός ιστός. Τα ράμματα απορροφούνται και δεν απαιτείται αφαίρεσή τους.
Οι ενήλικες ασθενείς νοσηλεύονται για μερικές ώρες και κατόπιν παίρνουν εξιτήριο. Στα παιδιά η νοσηλεία διαρκεί μια ημέρα.
Τι επιπλοκές έχει η περιτομή;
Η επέμβαση περιτομής για την αποκατάσταση της φίμωσης έχει σπάνια επιπλοκές, οι οποίες αντιμετωπίζονται εύκολα και δεν επηρεάζουν το τελικό αποτέλεσμα.
Οι πιο συνηθισμένες επιπλοκές αφορούν στην εμφάνιση κάποιου αιματώματος ή στη μόλυνση του τραύματος μετά την επέμβαση.
Στα χέρια ενός έμπειρου χειρουργού, η πιθανότητα επιπλοκών τόσο κατά τη διάρκεια της επέμβασης (τραυματισμός της ουρήθρας και της βαλάνου) όσο και μετεγχειρητικά, σχεδόν εκμηδενίζεται και η επιτυχία των χειρουργείων περιτομής αγγίζει το απόλυτο.