...
Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors

Φίμωση

Γράφει ο Δρ. Α. Πλουμίδης Χειρουργός Ουρολόγος με τεράστια εμπειρία στη διαχείριση και αντιμετώπιση όλων των ουρολογικών παθήσεων.

πλουμίδης ουρολόγος
ομιλος ιατρικού αθηνών - ιατρικό κέντρο αθηνών

Η φίμωση είναι μια καλοήθης πάθηση του πέους, η οποία εμφανίζεται συχνά σε νεαρά αγόρια και άνδρες. Χαρακτηρίζεται από αδυναμία έλξης της ακροποσθίας, δηλαδή του δέρματος που καλύπτει τη βάλανο του πέους. Η στένωση της δερματικής πτυχής προκαλεί ενόχληση και πόνο.

Εμφανίζεται αρκετά συχνά και συνήθως αποκαθίσταται με το πέρασμα του χρόνου και μέχρι την εφηβεία. Ενίοτε, όμως, μπορεί να είναι μια σοβαρή και οδυνηρή κατάσταση. Σε κάθε περίπτωση, είναι θεραπεύσιμη και η αντιμετώπισή της έχει συνήθως πολύ καλά αποτελέσματα.

Η θεραπεία της φίμωσης αποτελεί ένα από τα ποιο πολυσυζητημένα θέματα, ιδιαίτερα ως προς την αναγκαιότητα μιας χειρουργικής αποκατάστασης, και προκαλεί άγχος στους νέους γονείς κατά το πρώτο έτος της ηλικίας ενός αγοριού.

Ως συνέπεια, αποφασιστικό ρόλο παίζει ο ιατρός, ο οποίος με την εμπειρία του αξιολογεί κατάλληλα το κάθε περιστατικό και δίνει ανάλογη κατεύθυνση στους γονείς, ώστε οι τελευταίοι να είναι ήσυχοι ότι λαμβάνουν τις σωστές αποφάσεις για την υγεία του παιδιού τους.

Σε ορισμένες περιπτώσεις κρίνεται απαραίτητη η χειρουργική αντιμετώπιση της φίμωσης, μέσω της περιτομής, η οποία είναι μια απόλυτα ασφαλής κι ακίνδυνη επέμβαση, ειδικά στα χέρια ενός έμπειρου χειρουργού.

Τι είναι η φίμωση πέους;

Η φίμωση είναι μια κατάσταση, κατά την οποία η ακροποσθία, δηλαδή το τμήμα του δέρματος που καλύπτει τη βάλανο (το κεφάλι) του πέους, είναι στενό ή έχει κλείσει, με συνέπεια να μην μπορεί να τραβηχτεί φυσιολογικά προς τα πίσω, ώστε να αποκαλύπτεται πλήρως η βάλανος.

Ως πάθηση, η φίμωση μπορεί να είναι συγγενής, από τη γέννηση του παιδιού, ή επίκτητη ως συνέπεια κάποιου τραυματισμού ή φλεγμονής.

Πολλά νεογνά γεννιούνται με φίμωση, η οποία με το χρόνο διορθώνεται κατά την ανάπτυξη του παιδιού. Έτσι, στην ηλικία του ενός έτους η φίμωση διατηρείται περίπου στο 50% των αγοριών, ενώ κατά την ηλικία των τριών ετών, το ποσοστό αυτό περιορίζεται στο 10%. Μέχρι την ηλικία των έξι ετών, περίπου το 6% των αγοριών εξακολουθούν να αδυνατούν να τραβήξουν προς τα πίσω την ακροποσθία τους, ενώ στους νέους ηλικίας 17 ετών, το ποσοστό αυτό υποχωρεί περαιτέρω στο 1%.

Κλείστε ραντεβού με τον ιατρό!

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου της φίμωσης;

Χρόνιες φλεγμονές στη βάλανο και στην ακροποσθία, όπως βαλανοποσθίτιδα, και κυρίως μυκητιάσεις, που δεν αντιμετωπίζονται σωστά, αυξάνουν τις πιθανότητες εκδήλωσης φίμωσης.

Επίσης, ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί βασικό προδιαθεσικό παράγοντα για τη δημιουργία φλεγμονών στην περιοχή της βαλάνου και της ακροποσθίας ευνοώντας την εμφάνιση φίμωσης.

Σπανιότερα, οι πιθανότητες πρόκλησης φίμωσης αυξάνονται στις περιπτώσεις καταστάσεων του δέρματος, όπως:

  • Έκζεμα: Μια μακροχρόνια κατάσταση που προκαλεί στο δέρμα ερυθρότητα, κνησμό και ξηρότητα.
  • Ψωρίαση: Μια μη μεταδοτική αυτοάνοση ασθένεια που επηρεάζει το δέρμα και προκαλεί συνήθως κοκκινίλες και φολιδωτές κηλίδες που εμφανίζονται στην επιδερμίδα.
  • Ομαλός λειχήνας: Ένα μη μεταδοτικό εξάνθημα που προκαλεί έντονο κνησμό και μπορεί να επηρεάσει διάφορες περιοχές του σώματος.

Ποιες είναι οι επιπτώσεις της φίμωσης;

Όταν δεν αντιμετωπίζεται, η φίμωση μπορεί να προκαλέσει σειρά προβλημάτων, όπως:

  • Υποτροπιάζουσες φλεγμονές της βαλάνου και της ακροποσθίας, όπως η βαλανίτιδα και η βαλανοποσθίτιδα, και μυκητιάσεις.
  • Επώδυνη στύση που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα στυτική δυσλειτουργία και εν γένει δυσμενείς συνέπειες στη σεξουαλική ζωή του πάσχοντος.
  • Πρόωρη εκσπερμάτιση, ως συνέπεια του γεγονότος ότι η περιοχή της βαλάνου καθίσταται υπερευαίσθητη.
  • Εμπόδια στην εκκένωση της ουροδόχου κύστης. Όταν το στόμιο της ακροποσθίας είναι πολύ στενό έως κλειστό, μπορεί να επηρεάσει την κανονική διέλευση των ούρων. Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, η κατάσταση αυτή μπορεί να εμποδίζει την πλήρη εκκένωση της ουροδόχου κύστη.
  • Δερματολογικές παθήσεις του πέους, όπως ο σκληροατροφικός λειχήνας του πέους.

Σπανιότερα, η μη αντιμετώπιση της παθολογικής μορφής της φίμωσης μακροπρόθεσμα μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχές του ανώτερου ουροποιητικού συστήματος, όπως η υδρονέφρωση, καθώς επίσης και στην ανάπτυξη καρκίνου του πέους.

Τι είναι η παραφίμωση;

Όταν η ακροποσθία έχει τραβηχτεί ή ολισθήσει πίσω από τη βάλανο και δεν μπορεί να επανέλθει, τότε γίνεται λόγος για παραφίμωση.

Ενίοτε, η παραφίμωση προκαλείται σε πέη με φίμωση, όταν κατά τη στύση η ακροποσθία τραβιέται βίαια πίσω από τη βάλανο και λόγω του στενώματος στο στόμιο γίνεται αδύνατη η επαναφορά της. Πρόκειται για μια σοβαρή κατάσταση που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης από εξειδικευμένο ουρολόγο.

Πόσο επικίνδυνη είναι η παραφίμωση;

Στην παραφίμωση, η παραμονή της ακροποσθίας πίσω από τη βάλανο μπορεί να προκαλέσει περίσφιξη στο πέος, εμποδίζοντας την ομαλή κυκλοφορία του αίματος. Η κατάσταση αυτή επί μακρόν εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους, όπως η πρόκληση ισχαιμίας και η νέκρωση της περιοχής. Γι’ αυτό και η παραφίμωση θεωρείται κατάσταση που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης.

Εφόσον αντιληφθούν κάποια ένδειξη οι γονείς του παιδιού με παραφίμωση ή ενήλικες ασθενείς πρέπει να μεταβούν άμεσα στο νοσοκομείο.

Ποια είναι τα βασικά αίτια σε ενήλικες ή παιδιά;

Η φίμωση εμφανίζεται συνήθως ως συγγενής πάθηση στα νεογνά και πιο σπάνια ως επίκτητη σε μεγαλύτερα αγόρια ή και ενήλικες.

Είναι πιθανότερο να εμφανιστεί σε μεγαλύτερα αγόρια για τους παρακάτω λόγους, οι οποίοι μπορεί να οδηγήσουν προοδευτικά σε ανάπτυξη στενώματος του δέρματος που καλύπτει τη βάλανο:

  • επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος
  • μόλυνση της ακροποσθίας
  • επαναλαμβανόμενα τραχύ χειρισμό της ακροποσθίας
  • τραύμα της ακροποσθίας

Στους ενήλικες, οι παράγοντες κινδύνου για τη φίμωση περιλαμβάνουν τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα.

Πώς συνδέεται η φίμωση με την κακή υγιεινή;

Η κακή υγιεινή ευνοεί την εκδήλωση φλεγμονών, όπως η βαλανίτιδα και η βαλανοποσθίτιδα, οι οποίες υποτροπιάζουν και είτε να οδηγήσουν σε επίκτητη φίμωση, είτε εφόσον αποτελούν συνέπειες υφιστάμενης φίμωσης, να προκαλέσουν μακροπρόθεσμα σοβαρότερα προβλήματα υγείας, όπως διαταραχές του ανώτερου ουροποιητικού συστήματος.

Επομένως είναι σημαντικό να τηρείται σωστή υγιεινή στην περιοχή του πέους. Ωστόσο, θα πρέπει να δοθεί προσοχή στη σχολαστικότητα της υγιεινής, καθώς σε ακραία μορφή της μπορεί να οδηγήσει ακριβώς στα αντίθετα προβλήματα, από αυτά που έχει ως στόχο να αποτρέψει.

Αυτό το λάθος γίνεται, ενίοτε, όταν αφαιρείται η λευκή ουσία μεταξύ βαλάνου και ακροποσθίας στα μικρά αγόρια. Η λευκή αυτή ουσία συγχέεται με το σμήγμα, το οποίο εμφανίζεται σε μεγαλύτερες ηλικίες. Ορισμένοι γονείς, στην προσπάθειά τους να τηρήσουν τη βέλτιστη υγιεινή για το παιδί τους, σπεύδουν να «καθαρίσουν» τη λευκή αυτή ουσία προκαλώντας άθελά τους τραυματισμούς που μετέπειτα προκαλούν ή επιδεινώνουν τη φίμωση.

Τραυματισμό μπορεί να προκαλέσει, επίσης, και η τάση ορισμένων γονιών να τραβούν προς τα πίσω την ακροποσθία στο πέος του μωρού τους, σε μια προσπάθεια να αποκαλύψουν τη βάλανο.

Κλείστε ραντεβού με τον ιατρό!

Ποια τα βασικά συμπτώματα; Πότε έχω φίμωση;

Τα συμπτώματα της φίμωσης μπορεί να εμφανιστούν λίγο διαφορετικά σε κάθε παιδί.

Τα πιο συνηθισμένα σημάδια και συμπτώματα είναι τα εξής:

  • Στένωμα ή κλείσιμο του στομίου της ακροποσθίας κατά τη διάρκεια της ούρησης
  • Αδυναμία πλήρους έλξης της την ακροποσθίας, με συνέπεια να μην αποκαλύπτεται η βάλανος του πέους.

Η φίμωση μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή του πέους, η οποία ονομάζεται βαλανίτιδα, ή της ακροποσθίας, η οποία αποκαλείται βαλανοποσθίτιδα.

Τα συμπτώματα των παραπάνω φλεγμονών περιλαμβάνουν:

  • Πόνο, φαγούρα και κακοσμία,
  • Ερυθρότητα και οίδημα,
  • Συσσώρευση σμήγματος
  • Πόνο κατά την ούρηση

Κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής συνεύρεσης, η φίμωση μπορεί να προκαλέσει πόνο, σχίσιμο του δέρματος ή έλλειψη αίσθησης. Γι’ αυτό το λόγο συνίσταται η χρήση προφυλακτικού και λιπαντικού.

Πώς γίνεται η διάγνωση της φίμωσης;

Η λήψη ιστορικού και η φυσική εξέταση αποτελούν τα βασικά εργαλεία του ιατρού για τη διάγνωση της φίμωσης. Ο θεράπων ιατρός λαμβάνει πλήρες ιστορικό, ειδικά σε σχέση με πιθανούς τραυματισμούς που μπορεί να είχε στο πέος του ή λοιμώξεις, και εξετάζει το πέος και την ακροποσθία του ασθενή.

Η διάγνωση της φίμωσης δεν απαιτεί κανενός είδους απεικονιστικές εξετάσεις. Ωστόσο, ο ιατρός μπορεί να ζητήσει εξετάσεις ούρων για να ελέγξει την πιθανή ύπαρξη κάποιας λοίμωξης στα ούρα.

Επίσης, επειδή η φίμωση αποτελεί δυνητική συνέπεια του διαβήτη τύπου 2, σε ενήλικες που εμφανίζουν στένωμα στην ακροποσθία μπορεί να ζητηθούν εξετάσεις για να ελεγχθούν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

Ο βαθμός σοβαρότητας έκαστου περιστατικού φίμωσης αξιολογείται από το θεράποντα ιατρό. Ένας έμπειρος Ουρολόγος μπορεί να διακρίνει με αξιοπιστία μια παθολογική περίπτωση φίμωσης.

Ποια είναι η κατάλληλη θεραπεία για άμεση αντιμετώπιση;

Οι θεραπευτικές επιλογές της φίμωσης εξαρτώνται από τα συμπτώματα. Οι περισσότερες περιπτώσεις λοιμώξεων, όπως βαλανίτιδα και βαλανοποσθίτιδα, μυκητιάσεων και δερματικών παθήσεων αντιμετωπίζονται εύκολα με καλή υγιεινή, κρέμες και αλοιφές ή ακόμα και σειρά αντιβιοτικών.

Η συντηρητική αυτή θεραπεία δε συνοδεύεται από παρενέργειες ή άλλες επιπλοκές, ωστόσο εμφανίζει σχετικά υψηλό ποσοστό (σχεδόν 20%) υποτροπών.

Ως εκ τούτου, σε περιπτώσεις που τα συμπτώματα (λοίμωξη, προβλήματα στην ούρηση) είναι σοβαρά ή υποτροπιάζουν, με συνέπεια το δέρμα της ακροποσθίας να χάνει την ελαστικότητά του και να γίνεται ουλώδες, η συντηρητική θεραπεία δεν επαρκεί και συστήνεται η θεραπεία της ίδιας της φίμωσης με χειρουργική επέμβαση.

Πώς αντιμετωπίζεται η παραφίμωση;

Η αποκατάσταση της παραφίμωσης διαφέρει ανάλογα με το βαθμό σοβαρότητας του περιστατικού και μπορεί να περιλαμβάνει:

  • Τη λίπανση της ακροποσθίας και του άκρου του πέους, στη συνέχεια συμπιέζοντας απαλά την άκρη του πέους και τραβώντας την ακροποσθία προς τα εμπρός.
  • Την πραγματοποίηση μιας μικρής τομής στην ακροποσθία.
  • Τη χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση ολόκληρης ή μέρους της ακροποσθίας (περιτομή), όπως ακριβώς και για την αποκατάσταση της φίμωσης.

Συζητήστε με το θεράποντα ιατρό σχετικά με τους κινδύνους, τα οφέλη και τις πιθανές παρενέργειες όλων των θεραπειών.

Ποια είναι η χειρουργική αντιμετώπιση της φίμωσης;

Η επέμβαση εκλογής για τη θεραπεία της φίμωσης είναι η περιτομή, κατά την οποία αφαιρείται το στενωμένο τμήμα της ακροποσθίας και κατόπιν αυτού γίνεται πλαστική συρραφή αποκατάσταση της ακροποσθίας.

Η τεχνική που ακολουθείται έχει διάφορες παραλλαγές, οι οποίες συνδέονται με την έκταση του δέρματος της ακροποσθίας που πρέπει να αφαιρεθεί και την προσέγγιση του χειρουργού. Στους ενήλικες, η επέμβαση γίνεται με τοπική αναισθησία και δεν απαιτεί παραμονή του ασθενή στο νοσοκομείο.

Η χειρουργική αποκατάσταση της φίμωσης στα παιδιά επιλέγεται να γίνεται συνήθως μετά το τέταρτο έτος ή κατά τη σχολική ηλικία και πραγματοποιείται με γενική νάρκωση.

Πλαστική Περιτομή

Τι είναι η περιτομή;

Η περιτομή αποτελεί τελευταία επιλογή για την αντιμετώπιση της φίμωσης,  από τη στιγμή που δεν αποδίδει η πλαστική της ακροποσθίας κι εφόσον υπάρχουν σαφή κλινικά δεδομένα.

Κατά την επέμβαση,  η οποία πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία για τους ενήλικες και γενική για τα παιδιά, γίνεται διατομή του χαλινού με νυστέρι ή laser και κατόπιν αφαιρείται ο σχετικός ιστός. Τα ράμματα απορροφούνται και δεν απαιτείται αφαίρεσή τους.

Οι ενήλικες ασθενείς νοσηλεύονται για μερικές ώρες και κατόπιν παίρνουν εξιτήριο. Στα παιδιά η νοσηλεία διαρκεί μια ημέρα.

Τι επιπλοκές έχει η περιτομή;

Η επέμβαση περιτομής για την αποκατάσταση της φίμωσης έχει σπάνια επιπλοκές, οι οποίες αντιμετωπίζονται εύκολα και δεν επηρεάζουν το τελικό αποτέλεσμα.

Οι πιο συνηθισμένες επιπλοκές αφορούν στην εμφάνιση κάποιου αιματώματος ή στη μόλυνση του τραύματος μετά την επέμβαση.

Στα χέρια ενός έμπειρου χειρουργού, η πιθανότητα επιπλοκών τόσο κατά τη διάρκεια της επέμβασης (τραυματισμός της ουρήθρας και της βαλάνου) όσο και μετεγχειρητικά, σχεδόν εκμηδενίζεται και η επιτυχία των χειρουργείων περιτομής αγγίζει το απόλυτο.

Κλείστε ραντεβού με τον ιατρό!

Γιατί να προτιμήσω το Δρ. Πλουμίδη;

Η χειρουργική αντιμετώπιση της φίμωσης και της παραφίμωσης απαιτεί γνώση και εμπειρία, γι’ αυτό και πρέπει να πραγματοποιείται μόνο από άκρως εξειδικευμένους χειρουργούς στην πλαστική και επανορθωτική χειρουργική. Ο Δρ. Πλουμίδης διαθέτει τεράστια εμπειρία και μεγάλη εξειδίκευση στις πλέον σύγχρονες τεχνικές αντιμετώπισης της φίμωσης.

Ο Δρ. Πλουμίδης διαθέτει στο ιατρείο του αρτιότατες υποδομές και εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας για την πλέον ολοκληρωμένη παρακολούθηση και υποστήριξη των ασθενών του μετά από κάθε επέμβαση. Για να μάθετε το κόστος και τις τιμές της επέμβασης παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Καλέστε μας