Υποσπαδίας

Ο υποσπαδίας συγκαταλέγεται στις πιο συνήθεις γενετικές ανωμαλίες στον κόσμο και αποτελεί το δεύτερο συχνότερο συγγενές ελάττωμα στο αναπαραγωγικό σύστημα του άνδρα, με συχνότητα εμφάνισης 1 προς 250 άρρενες.

Πρόκειται για μια πάθηση κατά την οποία το στόμιο της ουρήθρας δεν εκβάλει στην κορυφή της βαλάνου αλλά σε κάποια περιοχή στην κάτω επιφάνεια του πέους ή του οσχέου.

Ο υποσπαδίας αποτελεί μια συνηθισμένη πάθηση και δεν προκαλεί δυσκολία στη φροντίδα του βρέφους. Αντιμετωπίζεται με χειρουργική επέμβαση, η οποία συνήθως αποκαθιστά και τη φυσιολογική εμφάνιση του πέους του παιδιού.

Όταν ο υποσπαδίας αντιμετωπίζεται με επιτυχία, τα περισσότερα αγόρια μπορούν να έχουν φυσιολογική ούρηση και αναπαραγωγή στο μέλλον.

Τι είναι ο υποσπαδίας;

Τα περισσότερα αγόρια γεννιούνται με ένα εξωτερικό γεννητικό όργανο (πέος), που παρουσιάζει φυσιολογική εμφάνιση και ομαλή λειτουργικότητα. Εντούτοις ορισμένα αγόρια, γεννιούνται με μια κοινή πάθηση που ονομάζεται υποσπαδίας. Στην περίπτωση αυτή το πέος υπολείπεται σε λειτουργικότητα και εμφάνιση.

Συγκεκριμένα, είναι μια πάθηση κατά την οποία το στόμιο της ουρήθρας εντοπίζεται στην κάτω επιφάνεια του πέους αντί για την κορυφή της βαλάνου. Η ουρήθρα είναι ο σωλήνας μέσω του οποίου εξέρχονται τα ούρα από την ουροδόχο κύστη και αποβάλλονται από το σώμα μας.

Οι παιδοουρολόγοι έχουν καταλήξει σε πολλές χειρουργικές τεχνικές για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος.

Πώς θα επηρεάσει ο υποσπαδίας το παιδί μου;

Ένα άτομο με υποσπαδία ίσως χρειάζεται να ουρεί καθήμενος, αντί να στέκεται όρθιος. Μπορεί επίσης να είναι επιρρεπής σε λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος.

Πιο σημαντικό είναι το συναισθηματικό αντίκτυπο που μπορεί να έχει στο παιδί η αίσθηση της διαφορετικότητας σε σύγκριση με τα άλλα παιδιά.

Πόσο συχνή πάθηση είναι ο υποσπαδίας;

Ο υποσπαδίας είναι μια κοινή πάθηση και πιστεύεται ότι αφορά σήμερα ένα στα 125 αγόρια. Εκτιμάται ότι η συχνότητα των υποσπαδιών έχει αυξηθεί κατά 2-3 φορές τα τελευταία 20 χρόνια.

Τύποι υποσπαδία

Οι υποσπαδίες μπορεί να είναι βαλανικοί, υποβαλανικοί, άνω πεϊκοί, μέσοι πεϊκοί, πεοοσχεϊκοί, οσχεϊκοί και περινεϊκοί.

Η θέση που έχει το στόμιο της ουρήθρας καθορίζει πόσο σοβαρός είναι ο υποσπαδίας και πώς θα προσεγγίσει η ιατρική ομάδα του παιδιού την επιδιόρθωση του προβλήματος.

Όσο πιο χαμηλά εκβάλει το στόμιο της ουρήθρας, τόσο πιο σοβαρός είναι ο υποσπαδίας και τόσο πιο δύσκολη η χειρουργική του αντιμετώπιση.

Όσο πιο σοβαρός είναι ο υποσπαδίας, τόσο περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν να έχουμε πέος μικρών διαστάσεων ή και σοβαρή κάμψη – γωνίωση του πέους.

Οι μικρού βαθμού υποσπαδίες, χειρουργούνται για αισθητικούς κυρίως λόγους ενώ οι σοβαροί και για λειτουργικούς.

Πόσο αποτελεσματική είναι η χειρουργική επέμβαση;

Οι βαλανικοί υποσπαδίες, χειρουργούνται χωρίς καθετήρα και χωρίς νοσηλεία, με ποσοστά επιτυχίας της τάξεως του 97%. Οι άνω και μέσοι πεϊκοί υποσπαδίες χειρουργούνται με μόνο μια νύχτα νοσηλεία και παραμονή του καθετήρα, με ποσοστά επιτυχίας της τάξης του 96%.

Κατά τις επεμβάσεις σε οσχεϊκούς υποσπαδίες απαιτείται νοσηλεία και παραμονή του καθετήρα για έξι ημέρες και τα ποσοστά επιτυχίας είναι της τάξης του 90-92%. Συγχρόνως γίνεται και ο ευθειασμός του πέους, όταν αυτό είναι αναγκαίο. Στα περισσότερα παιδιά που υφίστανται χειρουργική επέμβαση για διόρθωση υποσπαδία, δεν εμφανίζονται επιπλοκές.

Οι περισσότερες επιπλοκές ανακαλύπτονται μέσα σε έξι μήνες μετά τη χειρουργική επέμβαση. Γενικά, όταν δεν εμφανίζονται προβλήματα μετά την αποκατάσταση κατά την παιδική ηλικία, οι νέες επιπλοκές που εμφανίζονται μετά την εφηβεία είναι ασυνήθιστες. Ωστόσο, ορισμένα προβλήματα που δεν έχουν επιδιορθωθεί επαρκώς στην παιδική ηλικία μπορεί να γίνουν πιο έντονα όταν το πέος αναπτύσσεται στην εφηβεία, όπως η υπολειπόμενη καμπυλότητα του πέους ή ο ψεκασμός των ούρων.

Χρησιμοποιώντας σύγχρονες χειρουργικές τεχνικές, συνήθως μπορεί να αναμένεται ένα φυσιολογικό λειτουργικά κι αισθητικά πέος έπειτα από τη διόρθωση του υποσπαδία.

Υποσπαδίας σε ενήλικες

Ενώ οι περισσότερες επεμβάσεις διόρθωση του υποσπαδία γίνονται στην παιδική ηλικία, υπάρχουν ενήλικες που δεν είχαν εγχειριστεί ως παιδιά και επιλέγουν να κάνουν τη χειρουργική επέμβαση λόγω προβλήματος ψεκασμού των ούρων τους ή της δυσκολίας τους με την εμφάνιση του πέους τους.

Άλλοι ενήλικες που επιθυμούν χειρουργική επέμβαση λόγω επιπλοκών που ποτέ δεν είχαν πλήρως διορθωθεί κατά την παιδική ηλικία.

Γενικά, οι ενέργειες που γίνονται σε ενήλικες είναι λιγότερο επιτυχείς από εκείνες στα παιδιά. Έτσι, ορισμένοι ενήλικες έχουν αποθαρρυνθεί από τη διόρθωση χειρουργικών επεμβάσεων.

Ωστόσο, μια πρόσφατη σύγκριση των χειρουργικών αποτελεσμάτων στα παιδιά έναντι των ενηλίκων που έλαβε χώρα στις ΗΠΑ, διαπίστωσε ότι είχαν τα ίδια αποτελέσματα, και οι ενήλικες μπορούν να υποβληθούν σε διόρθωση του υποσπαδία με καλές προσδοκίες για επιτυχία.

Ποια είναι τα συμπτώματα του υποσπαδία;

Στον υποσπαδία, το στόμιο της ουρήθρας εκβάλλει στην κάτω επιφάνεια του πέους αντί για την κορυφή της βαλάνου. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το στόμιο της ουρήθρας εντοπίζεται μέσα στο κεφάλι του πέους. Λιγότερο συχνά, το άνοιγμα εκβάλλει στο μέσο ή στη βάση του πέους. Σπάνια, το άνοιγμα βρίσκεται μέσα ή κάτω από το όσχεο.

Σχεδόν πάντα συνυπάρχει απουσία – αγενεσία του κάτω μισού της ακροποσθίας (του δέρματος δηλαδή που καλύπτει την βάλανο – κεφάλι του πέους).

Ο υποσπαδίας μπορεί να συνοδεύεται από γωνιώδη κάμψη του πέους. Άλλοτε πάλι, μπορεί να συνυπάρχουν κήλες, ατελής κάθοδος των όρχεων, ή παθήσεις του ουροποιητικού.

Τα σημάδια και τα συμπτώματα του υποσπαδία μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Στόμιο της ουρήθρας σε σημείο διαφορετικό από το άκρο του πέους
• Γωνίωση του πέους προς τα κάτω
• Το πέος εμφανίζεται σαν να έχει «κουκούλα», επειδή μόνο το πάνω μισό του πέους καλύπτεται από ακροποσθία
• Μη φυσιολογικός ψεκασμός κατά την ούρηση

Ποιά είναι τα αίτια του υποσπαδία;

Ο υποσπαδίας είναι μια συγγενής πάθηση. Δεν έχει εξακριβωθεί επισήμως η αιτία που προκαλεί τον υποσπαδία. Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που πιστεύεται ότι αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισης του κατά την ανάπτυξη του εμβρύου μέσα στη μήτρα.

Καθώς το πέος διαμορφώνεται κατά την ενδομήτρια ζωή σε ένα αρσενικό έμβρυο, ορισμένες ορμόνες προάγουν το σχηματισμό της ουρήθρας και της ακροποσθίας. Ο υποσπαδίας εμφανίζεται όταν προκύπτει δυσλειτουργία στη δράση αυτών των ορμονών, προκαλώντας την ανώμαλη ανάπτυξη της ουρήθρας.

Το πέος αρχίζει να αναπτύσσεται μετά την όγδοη εβδομάδα της εγκυμοσύνης. Η ανωμαλία στην ανάπτυξη της ουρήθρας συμβαίνει συχνότερα μεταξύ της ένατης και της δωδέκατης εβδομάδας.

Μερικές φορές, ο υποσπαδίας οφείλεται σε γενετικούς παράγοντες, αλλά το περιβάλλον μπορεί επίσης να διαδραματίσει κάποιο ρόλο στην εμφάνισή του.

Θα πρέπει να τονιστεί ότι ο υποσπαδίας δεν προκαλείται από γονική αμέλεια.

Παράγοντες Κινδύνου

Αν και τα αίτια του υποσπαδία είναι συνήθως άγνωστα, οι παρακάτω παράγοντες μπορεί να σχετίζονται με την εμφάνιση της πάθησης:

• Οικογενειακό ιστορικό. Αυτή η κατάσταση είναι συχνότερη σε βρέφη με οικογενειακό ιστορικό υποσπαδία. Αν και δεν είναι κληρονομική κατάσταση, οι μελέτες δείχνουν ότι υπάρχει πιθανότητα 20% ένα άλλο στενό μέλος της οικογένειας να έχει επίσης γεννηθεί με υποσπαδία.
• Γενετικοί παράγοντες. Ορισμένες γονιδιακές μεταλλάξεις μπορεί να παίζουν ρόλο στην τροποποίηση των ορμονών που προάγουν το σχηματισμό των αρσενικών γεννητικών οργάνων.
• Η ηλικία και το βάρος της μητέρας. Υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα ένα μωρό που η μητέρα του είναι υπέρβαρη και άνω των 35 ετών να γεννηθεί με υποσπαδία.
• Έκθεση σε ορισμένες ουσίες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Υπάρχει κάποια εικασία για πιθανή σχέση μεταξύ του υποσπαδία και της έκθεσης μιας μητέρας σε ορισμένες ορμόνες ή σε ορισμένες ενώσεις όπως τα φυτοφάρμακα ή τα βιομηχανικά χημικά. Επίσης, εάν η μητέρα έχει συλλάβει μέσω γονιμοποίησης in vitro (IVF) ή έχει λάβει συμπληρώματα ορμόνης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, οι πιθανότητες για εμφάνιση υποσπαδία στο μωρό της αυξάνονται. Ωστόσο, απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για να επιβεβαιωθούν τα παραπάνω.

Επιπτώσεις

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους ο υποσπαδίας μπορεί να επηρεάζει τις καθημερινές δραστηριότητες ενός ατόμου:

Πρώτον, η ούρηση είναι πολύ πιο δύσκολη, ανάλογα με τη θέση του υποσπαδία. Πολλοί άνδρες πρέπει να κάθονται για να μπορούν να ουρούν εξαιτίας της θέσης του

στομίου της ουρήθρας στο πέος τους κι αυτό μπορεί να περιορίσει τη χρήση τουαλέτας. Για παράδειγμα, ορισμένοι πάσχοντες είναι αδύνατο να χρησιμοποιήσουν τα ουρητήρια.

Δεύτερον, η σεξουαλική δραστηριότητα μπορεί να είναι δυσάρεστη. Δεδομένου της κάμψης του πέους και της μη αναπτυγμένης ακροποσθίας, η συμμετοχή σε σεξουαλική επαφή μπορεί να προκαλεί πόνο τ άπουοφό του, αποφεεί να προκαλένυτόσο στον ίδιο όσο και στη σύντροφό του, αποφεύγοντας πολλές φορές τη συνεύρεση κατά την ενήλική ζωή.

Επιπλέον, επειδή η οπή της ουρήθρας, εντοπίζεται στην κάτω πλευρά του πέους, το σπέρμα δε βγαίνει προς την ίδια κατεύθυνση. Το πέος μπορεί να είναι μικρότερο από το κανονικό και με κάμψη, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει μηχανικά προβλήματα διείσδυσης σε πιο σοβαρές περιπτώσεις.

Αν και μερικοί άνδρες με υποσπαδία δεν έχουν καμία δυσκολία στις ερωτικές επαφές, συχνά οι πάσχοντες αποκρύπτουν την κατάστασή τους από το φόβο της αμηχανίας

Πώς γίνεται η διάγνωση του υποσπαδία;

Τα περισσότερα βρέφη με υποσπαδία διαγιγνώσκονται σύντομα μετά τον τοκετό ενώ βρίσκονται ακόμα στο νοσοκομείο. Ωστόσο, η ελαφρά μετατόπιση του στομίου της ουρήθρας μπορεί να είναι μικρή κι ως εκ τούτου πιο δύσκολο να εντοπιστεί.

Υπάρχουν περιπτώσεις κατά τις οποίες, όχι μόνο το στόμιο είναι σε λάθος θέση, αλλά η ακροποσθία συχνά δεν είναι πλήρως διαμορφωμένη στην κάτω πλευρά του. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να φαίνεται σαν «κουκούλα» που αφήνει εκτεθειμένη την άκρη του πέους.

Ακόμα, μερικά νεογνά έχουν μη φυσιολογική ακροποσθία με το στόμιο της ουρήθρας να βρίσκεται στην κανονική του θέση. Σε άλλες περιπτώσεις μια πλήρης ακροποσθία μπορεί να κρύψει ένα ανώμαλο στόμιο.

Περίπου 8 στα 100 αγόρια με υποσπαδία έχουν, επίσης, έναν όρχι που δεν έχει κατέλθει πλήρως στο όσχεο (κρυψορχία).

Συζητήστε με το γιατρό σας αν έχετε ανησυχίες σχετικά με την εμφάνιση του πέους του παιδιού σας ή εάν υπάρχουν προβλήματα με την ούρηση.

Ποια η κατάλληλη θεραπεία για άμεση αντιμετώπιση;

Ο υποσπαδίας διορθώνεται με χειρουργική επέμβαση. Ο στόχος οποιουδήποτε τύπου χειρουργικής επέμβασης υποσπαδία είναι να διαμορφώσει ένα κανονικό, ευθύ και καθ’ όλα λειτουργικό πέος.

Η χειρουργική αποκατάσταση του υποσπαδία περιλαμβάνει:

• την ουρηθροπλαστική, δηλαδή την κατασκευή φυσιολογικής ουρήθρας από το σημείο του υποσπαδιακού στομίου μέχρι την κορυφή της βαλάνου.
• τον ευθειασµό του πέους, εφόσον υπάρχει γωνίωση, και

Η επανόρθωση του υποσπαδία πραγματοποιείται συχνά σε χειρουργική επέμβαση μιας ημέρας.

Η χειρουργική αντιμετώπιση γίνεται με μια μόνο επέμβαση κατά προτίμηση μετά τον 6ο μήνα της ζωής του παιδιού και πριν από τα πρώτα γενέθλιά του. Η ηλικία αυτή είναι η καταλληλότερη για τα παιδιά, γιατί θυμούνται λιγότερα, αλλά, και για τους γονείς που αναλαμβάνουν τη μετεγχειρητική φροντίδα.

Ωστόσο, οι υποσπαδίες μπορούν να διορθωθούν σε παιδιά οποιασδήποτε ηλικίας και ακόμη και σε ενήλικες.

Μια επιτυχημένη επιδιόρθωση διαρκεί εφ όρου ζωής και είναι σε θέση να προσαρμοστεί, καθώς το πέος αναπτύσσεται στην εφηβεία.

Πλαστική αποκατάσταση

Πώς γίνεται η πλαστική αποκατάσταση του υποσπαδία;

Μετά από την κατασκευή της νέας, φυσιολογικής ουρήθρας (νεο-ουρήθρα), η διαδικασία ολοκληρώνεται με πλαστική και με ανακατασκευή του δέρματος του πέους. Εάν υπάρχει έλλειψη κάλυψης του δέρματος, η τεχνική του διπλού προσώπου του παιδιού ή η τοποθέτηση του μπορεί να χρησιμοποιηθεί γραμμή σύλληψης στο όσχεο. Σε χώρες όπου η περιτομή δεν εκτελείται συστηματικά, το παιχνίδι μπορεί να εξεταστεί η ανασυγκρότηση.

Γιατί να προτιμήσω το Δρ. Πλουμίδη;

Η αντιμετώπιση του υποσπαδία συνιστά μια πραγματικά δύσκολη χειρουργική επέμβαση και πρέπει να  πραγματοποιείται μόνο από άκρως εξειδικευμένους χειρουργούς στην πλαστική και επανορθωτική χειρουργική. Ο Δρ. Πλουμίδης διαθέτει τεράστια εμπειρία και μεγάλη εξειδίκευση στις πλέον σύγχρονες μεθόδους αντιμετώπισης του υποσπαδία.

Ο Δρ. Πλουμίδης διαθέτει στο ιατρείο του αρτιότατες υποδομές και εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας για την πλέον ολοκληρωμένη παρακολούθηση και υποστήριξη των ασθενών του μετά από κάθε επέμβαση.