Ψυχολογικές συνέπειες – σεξουαλικότητα
Η διεθνής ψυχολογική έρευνα γύρω από την κρυψορχία περιορίζεται σε μερικές αναφορές περιπτώσεων και μικρές μελέτες, οι οποίες συγκλίνουν στο ότι τα αγόρια με κρυψορχία δεν τείνουν να παρουσιάζουν διαταραχές ως προς το φύλο και τη σεξουαλικότητα τους.
Η βασική σεξουαλική κανονικότητα αυτών των αγοριών επιβεβαιώθηκε σε μια μικρή αναδρομική μελέτη που έλεγξε έφηβους αγόρια αρκετά χρόνια μετά τη χειρουργική τους επέμβαση.
Τα παιδιά αυτά είχαν εξελιχθεί σε αρκετά καλά προσαρμοσμένους εφήβους χωρίς ειδικά σεξουαλικά προβλήματα ή προβλήματα φύλου.
Τι προκαλεί την κρυψορχία; Ποια τα αίτια;
Η κρυψορχία είναι μια συγγενής ανωμαλία που οφείλεται σε γενετικούς παράγοντες. Στα αρχικά στάδια ανάπτυξης, όλα τα έμβρυα παρουσιάζουν πανομοιότυπες πρόδρομες αναπαραγωγικές δομές, ανεξαρτήτως φύλου. Οι δομές αυτές μπορούν να αναπτυχθούν μετέπειτα είτε σε αρσενικά είτε σε θηλυκά αναπαραγωγικά συστήματα.
Το έμβρυο κατά τη γονιμοποίηση λαμβάνει ένα ζευγάρι φυλετικών χρωμοσωμάτων από τη μητέρα και τον πατέρα του. Τα φυλετικά χρωμοσώματα είναι ένα ζεύγος μορίων DΝΑ. Τα χρωμοσώματα αυτά μπορεί να είναι είτε XX εάν το έμβρυο είναι θηλυκό είτε XY αν είναι αρσενικό.
Καθώς το έμβρυο αναπτύσσεται, το χρωμόσωμα XY προάγει την ανάπτυξη του όρχεως. Οι όρχεις παράγουν ορμόνες που στη συνέχεια οδηγούν στην ανάπτυξη του αρσενικού αναπαραγωγικού συστήματος και αυτές εμποδίζουν με τη σειρά τους την εξέλιξη και ανάπτυξη του θηλυκού αναπαραγωγικού συστήματος.
Θεωρείται ότι τα προβλήματα της κρυψορχίας ή των μη αναπτυσσόμενων όρχεων συμβαίνουν σε αυτό το στάδιο.
Στις περισσότερες περιπτώσεις κρυψορχίας, ένας συνδυασμός γενετικής, μητρικής υγείας και ορισμένων περιβαλλοντικών παραγόντων θεωρείται ότι διαταράσσει τις ορμόνες, τις φυσικές αλλαγές και τη δραστηριότητα των δομών που εμπλέκονται στην ανάπτυξη των όρχεων.
Ωστόσο, τα ακριβή αίτια παραμένουν άγνωστα.
Τι συμπτώματα έχει η κρυψορχία;
Το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα της κρυψορχίας είναι η ορατή απουσία ενός ή και των δυο όρχεων από το όσχεο.
Ωστόσο, κάθε παιδί μπορεί να παρουσιάσει διαφορετικά συμπτώματα. Τα συμπτώματα της κρυψορχίας μπορεί να μοιάζουν με άλλες καταστάσεις ή ιατρικά προβλήματα.
Η κρυψορχία είναι συνδεδεμένη με διάφορες παθήσεις (βαλβίδες οπίσθιας ουρήθρας, ανωμαλίες επιδιδυμίδας, υποσπαδίας κ. λπ.). Πάντα συμβουλευτείτε τον γιατρό σας για τη διάγνωση.
Πώς γίνεται η διάγνωση της κρυψορχίας;
Η διάγνωση της κρυψορχίας γίνεται στις περισσότερες περιπτώσεις κλινικά, με την ψηλάφηση.
Εφ’ όσον ο όρχις εντοπισθεί με την ψηλάφηση γίνεται προσπάθεια να κατέλθει στο όσχεο. Αν ο όρχις κατέλθει και παραμείνει στο όσχεο τότε κάνουμε λόγο για ανασπώμενο όρχι.
Συχνά, ο κλινικός διαχωρισμός μεταξύ ανασπώμενων όρχεων και κρυψορχίας είναι δύσκολος.
Εφόσον ο όρχις δεν εντοπίζεται με την απλή ψηλάφηση, πραγματοποιείται εξέταση με υπερήχους, η οποία επιτρέπει να μελετηθεί ο όρχις ως προς την ακριβή θέση, το μέγεθος και την ποιότητα τους.
Αν η υπερηχογραφική εξέταση δεν αποδώσει τότε υπάρχει η επιλογή της μαγνητικής τομογραφίας.
Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται η λαπαροσκόπηση για τον εντοπισμό των όρχεων ενδοκοιλιακά προσφέροντας τη δυνατότητα παράλληλης αποκατάστασης του προβλήματος.
Σε περιπτώσεις διαταραχών ανάπτυξης των έξω γεννητικών οργάνων πραγματοποιούνται ειδικές γενετικές εξετάσεις.
Σημειώνεται ότι περίπου στο 20% των περιπτώσεων κρυψορχίας, ο όρχις δεν ανακαλύπτεται μέχρι το παιδί να μην είναι πλέον μωρό.
Σε ποιες περιπτώσεις χρειάζεται θεραπεία;
Στις περισσότερες περιπτώσεις κρυψορχίας, οι όρχεις θα κατέβουν από μόνοι τους στη θέση τους μέσα στους πρώτους 6-8 μήνες της ζωής του βρέφους. Σε αντίθετη περίπτωση, συνίσταται η αντιμετώπιση της κρυψορχίας.
Εκτιμάται ότι περίπου το 1,5% των αγοριών με κρυψορχία θα χρειαστούν θεραπεία μετά την ηλικία των 6 μηνών και το αργότερο μέχρι την ηλικία των 18 μηνών, καθώς η καθυστέρηση της αντιμετώπισης του προβλήματος μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου των όρχεων ή στειρότητας αργότερα στη ζωή του παιδιού.
Η ειδική θεραπεία για την κρυψορχία καθορίζεται από το γιατρό του παιδιού με βάση:
- Την ηλικία του, τη γενική υγεία και το ιατρικό ιστορικό του,
- Την έκταση της κατάστασης,
- Την ανοχή του παιδιού σε συγκεκριμένα φάρμακα, διαδικασίες ή θεραπείες,
- Τις προσδοκίες για την πορεία της κατάστασης.
Πώς αντιμετωπίζεται η κρυψορχία;
Η χορήγηση ορισμένων ορμονών μπορεί να διεγείρει την παραγωγή τεστοστερόνης, η οποία βοηθά τους όρχεις να κατέβουν στο όσχεο.
Ειδικότερα, η ανθρώπινη χοριακή γοναδοτροπίνη μπορεί να συμβάλει στην ωρίμανση των εξωτερικών γεννητικών οργάνων και, σε πολλές περιπτώσεις των όρχεων που βρίσκονται στο βουβωνικό πόρο. Οι όρχεις μετακινούνται στο όσχεο μετά από αυτή τη φαρμακευτική θεραπεία.
Ωστόσο, αν η ορμονοθεραπεία δεν αποδώσει τότε, η κρυψορχία αντιμετωπίζεται χειρουργικά, μέσω μιας επέμβασης που ονομάζεται ορχεοπηξία, και έχει ως στόχο την ορθή και σταθερή τοποθέτηση του όρχι στο όσχεο.
Η ορχεοπηξία επί έκτοπων όρχεων που ψηλαφώνται στη βουβωνική χώρα, γίνεται με μια επέμβαση που δεν απαιτεί νοσηλεία και με ποσοστά επιτυχίας που αγγίζουν σε έμπειρα χέρια το 100%.
Η επέμβαση περιλαμβάνει δυο τομές, οι οποίες κλείνουν με απορροφήσιμα ράμματα καθιστώντας μη αναγκαία την αφαίρεσή τους μετά το χειρουργείο.
Ειδικότερα, ο χειρουργός κάνει μια μικρή τομή στην κοιλιακή χώρα και χρησιμοποιεί μικρά χειρουργικά εργαλεία για να μετακινήσει τον όρχι κάτω από το βουβωνικό πόρο και να τον τοποθετήσει στο όσχεο χρησιμοποιώντας μια δεύτερη τομή. Μετά από μερικούς μήνες, εξαλείφεται κάθε ίχνος των τομών.
Όταν οι όρχεις δεν ψηλαφώνται και είναι ενδοκοιλιακοί, χρειάζεται να γίνει λαπαροσκοπική προσέγγιση. Τα παιδιά σε αυτήν την περίπτωση νοσηλεύονται για μια νύχτα και τα ποσοστά τελικής επιτυχίας σε αυτές τις υψηλές-ενδοκοιλιακές κρυψορχίες είναι της τάξης του 85%.
Τι είδους αναισθησία επιλέγεται;
Η επέμβαση της ορχεοπηξίας γίνεται υπό γενική αναισθησία.
Υπάρχει μετεγχειρητικός πόνος;
Η ορχεοπηξία είναι ανώδυνη και σε σπάνιες περιπτώσεις χορηγούνται αναλγητικά.
Απαιτείται νοσηλεία μετά την επέμβαση;
Η χειρουργική επέμβαση της ορχεοπηξίας δεν απαιτεί νοσηλεία. Συνήθως, τα χειρουργημένα αγόρια εξέρχονται από το νοσοκομείο 2-3 ώρες μετά την επέμβαση. Σε περίπτωση που χρειαστεί να γίνει λαπαροσκοπική προσέγγιση των όρχεων, οι μικροί ασθενείς νοσηλεύονται για μια νύχτα.
Πόσο ασφαλής είναι η χειρουργική επέμβαση;
Η ορχεοπηξία είναι μια απλή και ιδιαίτερα ασφαλής επέμβαση στα χέρια ενός έμπειρου χειρουργού.
Τι ποσοστά επιτυχίας έχει η χειρουργική επέμβαση;
Η χειρουργική αντιμετώπιση της κρυψορχίας με ορχεοπηξία έχει υψηλότατα ποσοστά επιτυχίας, τα οποία σε έμπειρα χέρια υπερβαίνουν το 99%.
Ποια είναι η ιδανική ηλικία για τη χειρουργική επέμβαση;
Μετά τους 18 μήνες της ζωής ενός αγοριού με κρυψορχία, στα κύτταρα των όρχεων αναπτύσσονται μόνιμες βλάβες, οι οποίες συνδέονται με την υπογονιμότητα ή ακόμα και την ανάπτυξη καρκίνου στην ενήλικη ζωή.
Γι’ αυτό, σύμφωνα και με τις κατευθυντήριες οδηγίες που ισχύουν διεθνώς, η επέμβαση για τη διόρθωση της κρυψορχίας πρέπει να γίνεται γύρω από την ηλικία των 12 μηνών.