Στένωμα Ουρητήρα

Τα στενώματα του ουρητήρα είναι παθήσεις που μπορούν, αν δεν αντιμετωπιστούν, να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία των νεφρών. Η θεραπεία τους γίνεται χειρουργικά με όλο και περισσότερες επεμβάσεις να πραγματοποιούνται με ελάχιστα τραυματικές τεχνικές, όπως λαπαροσκοπικά ή με τη βοήθεια ρομποτικού συστήματος.

Τι είναι το στένωμα του ουρητήρα;

Ο ουρητήρας είναι ο σωλήνας που επιτρέπει τη μεταφορά των ούρων από τον νεφρό μέχρι την ουροδόχο κύστη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα τμήμα του ουρητήρα μπορεί να στενεύσει και τότε γίνεται λόγος για στένωμα. Το στένωμα μπορεί να είναι συγγενές, δηλαδή από τη γέννηση του ασθενή, ή αποτέλεσμα ουλών από προηγούμενη χειρουργική επέμβαση, λιθίασης ή άλλες αιτίες.

Διάταση Ουρητήρα

Στένωμα ουρητήρα και διάταση

Όταν η ροή των ούρων προς την ουροδόχο κύστη αποφράσσεται, τότε τα ούρα συλλέγονται στα νεφρά. Αυτό προκαλεί τη διάταση του ουρητήρα και των νεφρών (υδρονέφρωση)  με συνέπεια να διαταράσσεται η λειτουργία των τελευταίων και προοδευτικά να καταστρέφονται.

Τι συμπτώματα έχουν τα στενώματα του ουρητήρα;

Τα στενώματα του ουρητήρα συχνά είναι ασυμπτωματικά. Πόνος, πυρετός, λιθίαση κι αιματουρία μπορεί να προκύψουν ανάλογα με το βαθμό της απόφραξης ή τις μολυσματικές της επιπλοκές.

Η ουρολοίμωξη ή η πυελονεφρίτιδα σχετίζονται με μονόπλευρη απόφραξη ουρητήρα. Ασθενείς με προϋπάρχουσα νεφρική ανεπάρκεια μπορεί να παρουσιάσουν αυξημένο επίπεδο κρεατινίνης ορού ή αζωθαιμία.

Τι προκαλεί τα στενώματα του ουρητήρα;

Το στένωμα του ουρητήρα μπορεί να οφείλεται σε συγγενή ή επίκτητα αίτια, όπως:

• Συγγενής στένωση: Οι ασθενείς γεννιούνται με στένωση, την οποία συνήθως ανακαλύπτουν αργότερα στη ζωή τους. Η στένωση μπορεί να συμβεί είτε στο επίπεδο του ουρητήρα και της ουροδόχου κύστης είτε στη διασταύρωση του ουρητήρα και του νεφρού (πυελοουρητηρική συμβολή).
• Λιθίαση: Όταν ένα άτομο αναπτύξει λιθίαση ή υποστεί χειρουργική επέμβαση για πέτρες στα νεφρά, μπορεί να προκληθούν στενώματα στον ουρητήρα.
• Ιατρογενής στένωση: Πρόκειται για τραυματισμό που προκλήθηκε κατά τη διάρκεια μιας άλλης χειρουργικής επέμβασης, όπως πυελική χειρουργική επέμβαση ή οπισθοπεριτοναϊκή, ιδιαίτερα κοιλιακή υστερεκτομή και κολεκτομή. Η γυναικολογική χειρουργική επέμβαση είναι υπεύθυνη για το 75% των ιατρογενών κακώσεων του ουρητήρα. Τις περισσότερες φορές, ο χειρουργικός τραυματισμός του ουρητήρα παρατηρείται αμέσως κατά τη στιγμή της χειρουργικής επέμβασης και διορθώνεται.
• Ακτινοβολία: Η θεραπεία με ακτινοβολία για καρκίνους στην κοιλιακή χώρα μπορεί να προκαλέσει στένωμα του ουρητήρα.
• Οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση: Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχει φλεγμονή γύρω από τον ουρητήρα από μια άγνωστη πηγή που προκαλεί ετερόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη απόφραξη ουρητήρα.
• Κακοήθεια: Κάποιος καρκινικός όγκος που δεν μπορεί να υποβληθεί σε θεραπεία ή κατά τη διάρκεια της θεραπείας συμπιέζει τον ουρητήρα, προκαλώντας στένωμα. Επίσης, η οπισθοπεριτοναϊκή λεμφαδενοπάθεια, συνέπεια κακοήθειας, όπως το λέμφωμα, το καρκίνωμα των όρχεων ή οι καρκίνοι του μαστού και του προστάτη, μπορεί να προκαλέσει στένωμα του ουρητήρα.

Πώς γίνεται η διάγνωση των στενωμάτων του ουρητήρα;

Η διάγνωση των στενωμάτων ουρητήρα μπορεί να χρειαστεί μια σειρά από εξετάσεις, όπως:

• Γενική και καλλιέργεια ούρων
• Εξέταση ουρίας και κρεατινίνης ορού
• Υπερηχογράφημα νεφρών, το οποίο δίνει μια πρώτη απεικόνιση των στενώσεων του ουρητήρας και της κατάστασης των νεφρών.
• Αξονική τομογραφία, η οποία βοηθά στον εντοπισμό λίθων, καθώς και στην απεικόνιση στενώσεων από πρωτοπαθή κακοήθεια ή μεταστατική νόσο.
• Παλίνδρομη πυελογραφία, κατά την οποία εισάγεται μια μικρή κάμερα διά μέσου της ουρήθρας και μέσα στην ουροδόχο κύστη.
• Σπινθηρογράφημα, για τη μέτρηση του βαθμού απόφραξης του ουρητήρα και την εκτίμηση της λειτουργίας των νεφρών.
• Μαγνητική τομογραφία, σε περίπτωση που τα υπερηχογραφικά ευρήματα δεν επαρκούν, ιδιαίτερα σε ασθενείς με μεταμόσχευση νεφρού.

Θεραπεία – Πώς αντιμετωπίζονται τα στενώματα ουρητήρα;

Υπάρχουν διάφορες προσεγγίσεις για την αντιμετώπιση των στενωμάτων ουρητήρα, ανάλογα με το αίτιο της πάθησης αλλά και το βαθμό σοβαρότητας, όμως κατά βάση η θεραπεία είναι χειρουργική.

Παραδοσιακά τα στενώματα των ουρητήρων αντιμετωπίζονται με συμβατικό ανοικτό χειρουργείο. Σήμερα αντιμετωπίζονται είτε ενδοσκοπικά ή με τη συνδρομή ρομποτικού συστήματος, εξαλείφοντας τις τομές του ανοικτού χειρουργείου και επιτυγχάνοντας βέλτιστο λειτουργικό και αισθητικό αποτέλεσμα.

Τα στενώματα του ουρητήρα αντιμετωπίζονται με τις παρακάτω μεθόδους:

• Πυελοπλαστική: Είναι η ιδανική θεραπεία για τη συγγενή στένωση του ουρητήρα στο επίπεδο της πυελοουρητηρικής συμβολής. Ο ουρητήρας διαιρείται στο σημείο της απόφραξης και επανεισάγεται στη νεφρική πύελο.
• Τοποθέτηση ουρητηρικού stent (pig-tail): Σε μερικές περιπτώσεις, συστήνεται η τοποθέτηση ενός stent, δηλαδή πλαστικού ή μεταλλικού σωλήνα, στον ουρητήρα για να επιτρέψει στα ούρα να παρακάμψουν το στένωμα. Τα stents είναι συχνά η πρώτη επιλογή. Δε θεραπεύουν τη στένωση, αλλά επιτρέπουν στα ούρα να διέλθουν στην κύστη. Τα stents του ουρητήρα πρέπει να αλλάζονται σε τακτά χρονικά διαστήματα (συνήθως κάθε τέσσερις έως έξι μήνες).
• Νεφροστομία /διαστολή με μπαλόνι: Είναι μια ελάχιστα επεμβατική τεχνική, κατά την οποία εισάγεται από το δέρμα ένας μικρός καθετήρας στο νεφρό με σκοπό την παροχέτευση των ούρων εξωτερικά σ’ ένα σακουλάκι. Στην άκρη του καθετήρα είναι προσαρμοσμένο ένα μικρό μπαλονάκι, το οποίο διαστέλλεται κι έτσι αντιμετωπίζεται το στένωμα.
• Ενδοσκοπική ουρητηροτομή: Για βραχείες διαταραχές στον μεσαίο έως ανώτερο ουρητήρα, μπορεί να αφαιρεθεί το τμήμα που έχει υποστεί σπάσιμο και ο υγιής ουρητήρας να επανασυνδεθεί.
• Ουρητηρόλυση: Κατά την οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση, ο ουρητήρας μπορεί να συμπιεστεί από τη φλεγμονή. Η ουρητηρόλυση μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος. Με αυτή τη χειρουργική επέμβαση, ο ουρητήρας απελευθερώνεται από τον ιστό που τον πιέζει. Στη συνέχεια ο ουρητήρας μετακινείται σε νέα θέση, μακριά από τη στένωση.
• Νεοεμφύτευση: Με τη μετεμφύτευση των ουρητήρων στην ουροδόχο κύστη, παρεμποδίζεται η παλινδρόμηση. Η επέμβαση έχει ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά επιτυχίας, αλλά συνοδεύεται από πολυήμερη νοσηλεία (περίπου 6 ημέρες). Η επέμβαση μπορεί να πραγματοποιηθεί σε ενήλικες και παιδιά με τη βοήθεια ρομποτικού συστήματος.

Τι είναι η λαπαροσκοπική πυελοπλαστική;

Η λαπαροσκοπική πυελοπλαστική είναι μία ελάχιστα τραυματική παραλλαγή της ανοιχτής πυελοπλαστικής με πολύ υψηλά ποσοστά επιτυχίας. Σε αντίθεση με την ανοικτή επέμβαση, κατά τη λαπαροσκοπική πυελοπλαστική δεν πραγματοποιούνται μεγάλες τομές, αλλά μόνο τρεις μικρές οπές, δια μέσου των οποίων εισάγονται τα λαπαροσκοπικά χειρουργικά εργαλεία. Κατά την επέμβαση πραγματοποιείται κυστεοσκόπηση και τοποθέτηση εσωτερικού καθετήρα στον ουρητήρα. Κατόπιν αυτού γίνεται ανακατασκευή του ουρητήρα και επανασύνδεσή του.

Τι είναι η ρομποτική πυελοπλαστική;

Η ρομποτική χειρουργική αποτελεί εξέλιξη της λαπαροσκοπικής, καθώς διατηρεί όλα τα πλεονεκτήματα της τελευταίας ως ελάχιστα επεμβατικής μεθόδου, χωρίς τους περιορισμούς που αυτή συνεπάγεται.

Συγκεκριμένα, κατά τη συμβατική λαπαροσκόπηση ο χειρουργός έχει περιορισμένη ελευθερία κινήσεων  και ορατότητα. Γι’ αυτό και σε πολύ απαιτητικά ουρολογικά χειρουργεία, όπως η πυελοπλαστική, μόνο οι πραγματικά έμπειροι και εξειδικευμένοι χειρουργοί επιλέγουν τη λαπαροσκοπική μέθοδο.

Ωστόσο, με τη χρήση του ρομποτικού συστήματος da Vinci, ο χειρουργός αποκτά μεγαλύτερη ακρίβεια και ελευθερία στις κινήσεις του από ότι στην ανοικτή επέμβαση, καθώς επίσης τρισδιάστατη και υψηλής ευκρίνειας απεικόνιση του χειρουργικού πεδίου με δυνατότητα μεγάλης μεγέθυνσης, ωσάν να βρίσκεται μέσα στο σώμα του ασθενή.

Έτσι, ο ασθενής χειρουργείται με ασφάλεια διατηρώντας τα πλεονεκτήματα μιας ελάχιστα τραυματικής τεχνικής, όπως η ελαχιστοποίηση της απώλειας αίματος και του μετεγχειρητικού πόνου, το βέλτιστο αισθητικό αποτέλεσμα, η σύντομη παραμονή στο νοσοκομείο και η ταχεία ανάρρωση και επάνοδος στις καθημερινές δραστηριότητες.

Επανορθωτική νεοεμφύτευση

Τι είναι η επέμβαση νεοεμφύτευσης ουρητήρα;

Η νεοεμφύτευση του ουρητήρα είναι μια χειρουργική επέμβαση για την επανατοποθέτηση του ουρητήρα στην ουροδόχο κύστη με τρόπο που να αποτρέπει την παλινδρόμηση των ούρων στον ουρητήρα και στους νεφρούς κατά τη διάρκεια της ούρησης.

Στο παρελθόν, αυτή η χειρουργική επέμβαση πραγματοποιούνταν με μια τομή 6 – 8 εκατοστών στην κάτω κοιλιακή χώρα, λίγο πάνω από το ηβικό οστό. Με την ανάπτυξη λαπαροσκοπικής και ρομποτικής χειρουργικής, αυτή η εξαιρετικά αποτελεσματική χειρουργική επέμβαση μπορεί τώρα να πραγματοποιηθεί μέσω μικρότερων τομών.

Ρομποτική νεοεμφύτευση

Τι είναι η ρομποτική νεοεμφύτευση ουρητήρα;

Η πλέον σύγχρονη προσέγγιση στη νεοεμφύτευση ουρητήρα είναι η πραγματοποίηση λαπαροσκοπικής επέμβασης με την υποβοήθηση ρομποτικού συστήματος. Αποτελεί την επέμβαση εκλογής για την αποκατάσταση των στενωμάτων ουρητήρα διεθνώς.

Το ρομποτικό σύστημα περιλαμβάνει μικροσκοπικά χειρουργικά εργαλεία τοποθετημένα σε τρεις ξεχωριστούς ρομποτικούς βραχίονες. Ένας τέταρτος βραχίονας περιέχει μια κάμερα που δημιουργεί μεγεθυμένες, υψηλής ευκρίνειας, τρισδιάστατες εικόνες σε μια οθόνη υπολογιστή που καθοδηγεί τον χειρούργο κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Ο γιατρός ελέγχει έπειτα αυτά τα όργανα και την κάμερα από μια κονσόλα.

Κατά τη διάρκεια της ρομποτικής νεοεμφύτευσης, οι γιατροί έχουν μια στενή και λεπτομερή εικόνα της ουροφόρου οδού, των γύρω οργάνων, των λεμφαδένων, των αιμοφόρων αγγείων και των νεύρων.

Αυτή η προσέγγιση συχνά έχει ως αποτέλεσμα λιγότερη αιμορραγία και μετεγχειρητικό πόνο, καθώς και καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα, συντομότερη νοσηλεία και ταχύτερη επάνοδο του ασθενή στις καθημερινές δραστηριότητες, από τη συμβατική χειρουργική επέμβαση.

Η χειρουργική προσέγγιση και η τεχνική που θα χρησιμοποιεί για τη νεοεμφύτευση του ουρητήρα εξαρτάται από τη θέση του στενώματος. Ο Δρ. Πλουμίδης, μπορεί να πραγματοποιήσει όλες τις χειρουργικές προσεγγίσεις και τεχνικές ρομποτικά.

Τι να περιμένω μετά τη χειρουργική επέμβαση;

Μετά από τη χειρουργική επέμβαση ρομποτικής νεοεμφύτευσης ουρητήρα, ο ασθενής μπορεί να παραμείνει στο νοσοκομείο για μία έως δύο ημέρες και μετά επιστρέφει στο σπίτι του. Ειδικά τα παιδιά, μπορούν να επιστρέψουν στο σχολείο δυο με τρεις ημέρες μετά το χειρουργείο.

Κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, ο χειρούργος τοποθετεί ένα μικρό, προσωρινό σωλήνα που ονομάζεται stent στον ουρητήρα κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης για να βοηθήσει τη ροή των ούρων και να ενισχύσει την επούλωση.

Περίπου ένα μήνας μετά τη χειρουργική επέμβαση, το stent δεν χρειάζεται πλέον και ο γιατρός το αφαιρεί κατά τη διάρκεια επισκέψεων ρουτίνας.

Οι περισσότεροι ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση για να διορθώσουν ένα στένωμα στον ουρητήρα αισθάνονται καλύτερα περίπου 7 έως 10 ημέρες μετά το χειρουργείο.

Στα χέρια ενός έμπειρου χειρουργού τα ποσοστά επιτυχίας της νεοεμφύτευσης ουρητήρα είναι πολύ υψηλά. Περίπου το 97% όσων χειρουργούνται δεν έχουν ποτέ υποτροπή και δεν χρειάζονται ποτέ τη μακροπρόθεσμη χρήση stent.

Οι επισκέψεις μετεγχειρητικής παρακολούθησης του ασθενή γίνονται συνήθως σε εξαμηνιαία βάση για τα επόμενα δύο χρόνια μετά την επέμβαση. Κατά τη διάρκεια αυτών των επισκέψεων, η κατάσταση του ουρητήρα μπορεί να ελέγχεται υπερηχογραφικά.

Γιατί να επιλέξω το Δρ. Πλουμίδη;

Ο Δρ. Πλουμίδης διαθέτει τεράστια εμπειρία και μεγάλη εξειδίκευση στις πλέον σύγχρονες μεθόδους αντιμετώπισης των στενωμάτων του ουρητήρα έχοντας διαχειριστεί μεγάλο αριθμό περιστατικών. Η πυελοπλαστική αποτελεί μια χειρουργική επέμβαση που απαιτεί λεπτούς χειρισμούς και πρέπει να πραγματοποιείται μόνο από άκρως εξειδικευμένους χειρουργούς.

Ο Δρ. Πλουμίδης έχει εκπαιδευτεί στη Ρομποτική Χειρουργική και έχει εξειδικευτεί στη ρομποτική πυελοπλαστική σε κορυφαία κέντρα του εξωτερικού. Ο Δρ. Πλουμίδης διαθέτει στο ιατρείο του αρτιότατες υποδομές και εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας για την πλέον ολοκληρωμένη παρακολούθηση και υποστήριξη των ασθενών του μετά από κάθε επέμβαση.

Η Ρομποτική Χειρουργική διασφαλίζει βέλτιστο λειτουργικό και αισθητικό αποτέλεσμα, λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο και μικρότερο χρόνο νοσηλείας, ενώ παράλληλα, ελαχιστοποιεί τις επιπλοκές.