Η καλοήθης υπερπλασία ή υπερτροφία του προστάτη αδένα αποτελεί μια κοινή πάθηση, που εμφανίζεται πολύ συχνά στους άνδρες, καθώς μεγαλώνουν. Ένας διογκωμένος προστάτης μπορεί να προκαλέσει διαταραχές στην ούρηση, καθώς και προβλήματα της ουροδόχου κύστης, των ουροφόρων οδών ή των νεφρών. Υπάρχουν αρκετές αποτελεσματικές θεραπείες για την καλοήθη υπερπλασία του προστάτη, οι οποίες περιλαμβάνουν τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής, ελάχιστα επεμβατικές θεραπείες, και ανοικτές χειρουργικές επεμβάσεις.
Η βέλτιστη θεραπευτική επιλογή για τον κάθε ασθενή, εξαρτάται από τα συμπτώματά του, το μέγεθος του προστάτη του, τις γενικότερες συνθήκες υγείας του, καθώς κι από την εμπειρία του θεράποντα ιατρού.
Ο προστάτης είναι ένας αδένας που βρίσκεται στη βάση της ουροδόχου κύστης και περιβάλλει το αρχικό τμήμα της ουρήθρας, η οποία μεταφέρει τα ούρα από την κύστη.
Το μέγεθος του προστάτη αυξάνεται, όσο μεγαλώνει και η ηλικία του άνδρα.
Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη αφορά στη διόγκωση του προστατικού ιστού που έρχεται με την ηλικία και δεν έχει σχέση με τον καρκίνο του προστάτη, ο οποίος συνήθως δε δίνει συμπτώματα εγκαίρως.
Όταν ο προστάτης μεγαλώνει, αρχίζει να εμποδίζει τη ροή των ούρων προκαλώντας διαταραχές της ούρησης. Τότε γίνεται λόγος για καλοήθη υπερπλασία του προστάτη.
Ωστόσο, θα πρέπει να τονιστεί, ότι το μέγεθος του προστάτη δε συμβαδίζει πάντα με ανάλογης σοβαρότητας και βαρύτητας συμπτώματα.
Ορισμένοι άνδρες με μόνο ελαφρώς διογκωμένο προστάτη μπορεί να έχουν σημαντικά συμπτώματα, ενώ άλλοι με πολύ μεγάλο προστάτη μπορεί να έχουν μόνο μικρές διαταραχές της ούρησης.
Σε μερικούς άνδρες, τα συμπτώματα τελικά σταθεροποιούνται και μπορεί να βελτιωθούν με την πάροδο του χρόνου.
Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη απασχολεί έναν στους δύο άνδρες από την ηλικία των 50 ετών και πάνω από το 80% των ανδρών άνω των 65 χρόνων.
Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων σε άτομα που έχουν διόγκωση του προστάτη ποικίλει, ωστόσο τείνουν να επιδεινώνονται βαθμιαία με την πάροδο του χρόνου.
Μαρούσι: 2106300334, 6977404050
Γλυφάδα: 2108985140
Οι συνθήκες που μπορούν να οδηγήσουν σε συμπτώματα παρόμοια με εκείνα που προκαλούνται από την καλοήθη υπερπλασία του προστάτη περιλαμβάνουν:
Εάν έχετε ουρολογικά προβλήματα, όπως διαταραχές στην ούρηση, ενημερώστε σχετικά το γιατρό σας.
Ακόμα κι αν τα συμπτώματα αυτά στην ούρηση δεν κρίνονται ενοχλητικά, είναι σημαντικό να εντοπίσετε ή να αποκλείσετε τυχόν υποκείμενες αιτίες.
Αν δεν αντιμετωπιστούν κι αφεθούν ως έχουν, οι διαταραχές στην ούρηση ενδέχεται να οδηγήσουν σε απόφραξη του ουροποιητικού συστήματος.
Αν αδυνατείτε να ουρήσετε, ζητήστε άμεση ιατρική φροντίδα.
Στους περισσότερους άνδρες ο προστάτης συνεχίζει να αναπτύσσεται εφ’ όρου ζωής. Σε πολλούς, αυτή η συνεχιζόμενη ανάπτυξη διογκώνει τον προστάτη αρκετά ώστε να προκαλέσει συμπτώματα στα ούρα ή να προκαλέσει διαταραχές στην ούρηση.
Δεν είναι απολύτως σαφές τι προκαλεί τη διόγκωση του προστάτη. Ωστόσο, μπορεί να οφείλεται σε αλλαγές στην ισορροπία των ορμονών του φύλου, καθώς οι άνδρες μεγαλώνουν.
Οι βασικοί παράγοντες κινδύνου για την καλοήθη υπερπλασία του προστάτη είναι οι εξής:
Αντίθετα, άντρες που έχουν έλλειψη της τεστοστερόνης (υπογοναδισμός) σπανίως πάσχουν από καλοήθη υπερπλασία του προστάτη, καθώς η ανάπτυξή του συνδέεται με την εν λόγω ορμόνη.
Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη μπορεί να έχει αρκετές επιπλοκές, από όχι ιδιαίτερα ενοχλητικές, όπως κάποιες υποφερτές διαταραχές στην ούρηση, μέχρι αρκετά σοβαρές, όπως:
Ξαφνική αδυναμία ούρησης (κατακράτηση ούρων). Η κατάσταση αυτή απαιτεί άμεση ιατρική βοήθεια. Σε ορισμένες περιπτώσεις η κατακράτηση ανακουφίζεται με την τοποθέτηση καθετήρα στην ουροδόχο κύστη, ο οποίος αποστραγγίζει τα ούρα. Σε άλλες περιπτώσεις, όμως, άτομα με διογκωμένο προστάτη χρειάζονται χειρουργική επέμβαση για να ανακουφίσουν την κατακράτηση των ούρων.
Ουρολοιμώξεις. Η αδυναμία πλήρωσης της ουροδόχου κύστης μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο λοίμωξης στο ουροποιητικό σύστημα. Εάν εμφανίζονται συχνά ουρολοιμώξεις, ίσως απαιτηθεί χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση μέρους του προστάτη.
Λιθίαση της ουροδόχου κύστης. Η λιθίαση (πέτρες) γενικά προκαλούνται από την αδυναμία κένωσης της ουροδόχου κύστης. Οι πέτρες της ουροδόχου κύστης μπορούν να προκαλέσουν λοίμωξη, ερεθισμό της ουροδόχου κύστης, αίμα στα ούρα και απόφραξη της ροής των ούρων.
Βλάβη της ουροδόχου κύστης. Μια ουροδόχος κύστη που δεν έχει αδειάσει εντελώς μπορεί να πιεστεί και να αποδυναμωθεί με την πάροδο του χρόνου. Ως αποτέλεσμα, το μυϊκό τοίχωμα της ουροδόχου κύστης δεν συστέλλεται πλέον σωστά, καθιστώντας πιο δύσκολο το άδειασμα της ουροδόχου κύστης.
Βλάβη των νεφρών. Η πίεση στην ουροδόχο κύστη από την κατακράτηση ούρων μπορεί να βλάψει άμεσα τους νεφρούς ή να επιτρέψει στις λοιμώξεις της ουροδόχου κύστης να φτάσουν στα νεφρά.
Οι περισσότεροι άνδρες με διογκωμένο προστάτη δεν αναπτύσσουν αυτές τις επιπλοκές. Ωστόσο, η οξεία κατακράτηση ούρων και η βλάβη των νεφρών μπορεί να είναι σοβαρές απειλές για την υγεία.
Τέλος, η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη δεν πιστεύεται ότι αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη.
Η επίσχεση ούρων είναι η κατάσταση, κατά την οποία ο ασθενής δεν μπορεί να ουρήσει, ενώ έχει έντονη επιθυμία. Η επίσχεση ούρων μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια. Η οξεία επίσχεση αφορά σε ξαφνική κατακράτηση ούρων, η οποία διαρκεί μόνο ένα μικρό χρονικό διάστημα.
Τα άτομα με οξεία κατακράτηση ούρων δεν μπορούν να ουρήσουν καθόλου, ακόμα κι αν έχουν πλήρη κύστη. Η οξεία κατακράτηση ούρων, μια δυνητικά απειλητική για τη ζωή ιατρική κατάσταση, απαιτεί άμεση νοσηλεία.
Η χρόνια επίσχεση ούρων είναι μια μακροχρόνια ιατρική κατάσταση. Τα άτομα με χρόνια επίσχεση μπορούν να ουρήσουν. Ωστόσο, δεν εκκενώνουν εντελώς τα ούρα από τις κύστεις τους. Πολλοί ασθενείς δεν γνωρίζουν καν ότι πάσχουν από αυτή την κατάσταση μέχρι να αναπτύξουν άλλο πρόβλημα, όπως η ακράτεια ούρων – απώλεια ελέγχου της ουροδόχου κύστης, με αποτέλεσμα την τυχαία απώλεια ούρων ή ουρολοίμωξη. Με την πάροδο του χρόνου, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα, όπως η νεφρική ανεπάρκεια.
Μια μεγάλη ποικιλία θεραπειών είναι διαθέσιμες για την καλοήθη υπερπλασία του προστάτη, όπως η φαρμακευτική αγωγή, οι ελάχιστα επεμβατικές θεραπείες και η ανοικτή χειρουργική επέμβαση.
Ο θεράπων ιατρός υποδεικνύει την καλύτερη θεραπευτική επιλογή για τον κάθε ασθενή με βάση διάφορους παράγοντες, όπως:
Εφόσον τα συμπτώματα του διογκωμένου προστάτη είναι ανεκτά, ο ασθενής μπορεί να αποφασίσει να αναβάλει τη θεραπεία και απλά να παρακολουθεί ενεργά και με τακτικές επισκέψεις στον ουρολόγο του την πορεία των συμπτωμάτων.
Όταν η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη συνοδεύεται από συμπτώματα ήπιας έως μέτρια έντασης, ο ουρολόγος μπορεί να προτείνει τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής.
Μερικά φάρμακα έχουν ως αποτέλεσμα τη χαλάρωση των μυών στον προστάτη και την ουροδόχο κύστη. Άλλοι συμβάλλουν στη συρρίκνωση του προστάτη.
Για αρκετούς ασθενής, απαιτείται ένας συνδυασμός και των δυο τύπων φαρμάκων για να επιτευχθεί το βέλτιστο αποτελέσματα. Θα πρέπει να επισημανθεί, ότι στόχος της φαρμακευτικής αγωγής είναι η ανακούφιση από τα συμπτώματα και η αναβολή της χειρουργικής επέμβασης, για όσο γίνεται λήψη των φαρμάκων, ενώ δε θεραπεύεται η υπερπλασία του προστάτη.
Μαρούσι: 2106300334, 6977404050
Γλυφάδα: 2108985140
Όταν τα συμπτώματα της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη είναι από μέτρια ως σοβαρά, οι φαρμακευτικές θεραπείες έχουν αποτύχει, παρουσιάζονται επιπλοκές ή απλά ο ασθενής επιθυμεί την οριστική αντιμετώπιση της νόσου, τότε συστήνεται η χειρουργική αποκατάσταση της νόσου.
Ειδικότερα, η χειρουργική θεραπεία ενδείκνυται στις παρακάτω περιπτώσεις:
Στις περιπτώσεις που κρίνεται από το θεράποντα ιατρό και τον ασθενή η χειρουργική αντιμετώπιση της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη, η μέθοδος εκλογής είναι η διπολική διουρηθρική αφαίρεση του προστάτη σε φυσιολογικό ορό με τη μέθοδο (TURIS).
Η TURis αποτελεί βελτιωμένη μέθοδος της κλασσικής διουρηθρικής επέμβασης, καθώς λειτουργεί όπως η διουρηθρική αλλά παράλληλα πραγματοποιεί και εξάχνωση του προστάτη.
Η TURis είναι μια ελάχιστα επεμβατική τεχνική, η οποία συνδυάζει τα καλύτερα αποτελέσματα με τις λιγότερες παρενέργειες.
Συγκεκριμένα, η TURis είναι μια επέμβαση που έχει μικρή διάρκεια, κατά την οποία ελαχιστοποιείται η απώλεια αίματος, ενώ ο ασθενής λαμβάνει εξιτήριο από το νοσοκομείο τις πρώτες ημέρες νοσηλείας.
Η TURis είναι μια διουρηθρική επέμβαση και πραγματοποιείται με ραχιαία αναισθησία ή σε ορισμένες περιπτώσεις με γενική.
Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ο χειρουργός εισάγει ένα ειδικό ενδοσκόπιο που φέρει μικροκάμερα μέσω της ουρήθρας και μέχρι την περιοχή του προστάτη και της ουροδόχου κύστης.
Μέσω ενός ηλεκτροδίου που έχει τη μορφή αγκύλης, η οποία χρησιμοποιεί υψηλής συχνότητας διπολικό ρεύμα, γίνεται η εκτομή τμημάτων του προστάτη και ο καυτηριασμός της περιοχής. Τα τμήματα αυτά αφαιρούνται διαμέσου της ουρήθρας και αποστέλλονται για ιστολογική εξέταση (βιοψία).
Παράλληλα, με την επέμβαση TURis διατίθεται και ένα άλλο ηλεκτρόδιο, που έχει μορφή μανιταριού και το οποίο «εξαχνώνει», δηλαδή εξατμίζει τον προστάτη σχεδόν αναίμακτα με την χρήση πλάσματος.
Μετά την επέμβαση TURis, τοποθετείται στον ασθενή ειδικός καθετήρας, μέσω του οποίου γίνονται συνεχείς πλύσεις για περίπου 24 ώρες, μέχρι να επουλωθεί το τραύμα στην περιοχή του προστάτη και να σταματήσει η όποια αιμορραγία.
Η διουρηθρική εκτομή του προστάτη με τη μέθοδο TURis είναι ελάχιστα επεμβατική και χαρακτηρίζεται από πολλά και σημαντικά πλεονεκτήματα, όπως:
Στην κλινική μας πραγματοποιούνται πρωτοποριακές επεμβάσεις με το ρομποτικό χειρουργικό σύστημα «daVinci», ειδικά σε περιπτώσεις ασθενών με ευμεγέθη προστατικά αδενώματα.
Η ρομποτική προστατική αδενωματεκτομή πετυχαίνει την αναίμακτη αφαίρεση όλου του αδενώματος, απαλλάσσοντας τον ασθενή από τα δυσουρικά συμπτώματα.
Η επέμβαση πραγματοποιείται μέσω 5 τομών μικρότερων του 1 εκατοστού στην περιοχή της κάτω κοιλιάς, μέσω των οποίων εισέρχονται στο σώμα η κάμερα και τα μικροσκοπικά ρομποτικά εργαλεία.
Η μέθοδος θεωρείται ελάχιστα τραυματική προκαλώντας λιγότερο μετεγχειρητικό stress στον ασθενή.
Η νοσηλεία του ασθενή διαρκεί δύο με τρεις ημέρες, ο μετεγχειρητικός πόνος είναι ελαχιστοποιημένος, ενώ η ανακούφιση από τα συμπτώματα της υπερπλασίας είναι άμεση και η επάνοδος στις καθημερινές δραστηριότητες τάχιστη.
Η μέθοδος θεωρείται ελάχιστα τραυματική προκαλώντας λιγότερο μετεγχειρητικό stress στον ασθενή.
Η νοσηλεία του ασθενή διαρκεί δύο με τρεις ημέρες, ο μετεγχειρητικός πόνος είναι ελαχιστοποιημένος, ενώ η ανακούφιση από τα συμπτώματα της υπερπλασίας είναι άμεση και η επάνοδος στις καθημερινές δραστηριότητες τάχιστη.