Η οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση είναι η ανώμαλη ανάπτυξη ινώδους ιστού επί και γύρω από τις κοιλιακές δομές, συμπεριλαμβανομένων των αιμοφόρων αγγείων και των ουρητήρων. Οι επιπλοκές μπορεί να περιλαμβάνουν απόφραξη του ουροποιητικού συστήματος και νεφρική ανεπάρκεια.
Η διάγνωση μπορεί να είναι δύσκολη, ειδικά στα πρώτα στάδια της νόσου. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι πολλά συμπτώματα είναι μη συγκεκριμένα και κοινά σε άλλες παθήσεις.
Η οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση είναι η ανώμαλη ανάπτυξη λευκού και ξυλώδους ιστού πάνω και γύρω από τις δομές της κοιλίας που βρίσκονται εκτός του περιτοναίου.
Το περιτόναιο είναι ο μεμβρανικός ιστός που περιβάλει την κοιλιακή κοιλότητα και καλύπτει τα κοιλιακά όργανα.
Οι κοιλιακές δομές που βρίσκονται έξω από το περιτόναιο, γνωστές ως οπισθοπεριτοναϊκές δομές, περιλαμβάνουν αιμοφόρα αγγεία όπως η αορτή (η αρτηρία που μεταφέρει αίμα από την καρδιά στο σώμα) και οι σωλήνες που συνδέουν τα νεφρά με την ουροδόχο κύστη.
Μαρούσι: 2106300334, 6977404050
Γλυφάδα: 2108985140
Η οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση είναι μια σπάνια κατάσταση που αναπτύσσεται σε περίπου έναν στους 200.000 ανθρώπους. Παρόλο που μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε σε οποιαδήποτε ηλικία, τα άτομα που βρίσκονται σε υψηλότερο κίνδυνο (για λόγους που δεν είναι σαφείς) είναι άνδρες ηλικίας μεταξύ 40 και 60 ετών.
Εκτιμάται ότι η οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση μπορεί να είναι ένας τύπος αυτοάνοσης διαταραχής (όπου το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται λανθασμένα και καταστρέφει τους υγιείς ιστούς του σώματος).
Σε περίπου 7 στους 10 ανθρώπους με οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση, δεν εντοπίζεται καμία υποκείμενη αιτία. Τότε γίνεται λόγος για «ιδιοπαθή οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση».
Παραμένει άγνωστο γιατί αυτές οι ινώδεις μάζες αναπτύσσονται. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχει φλεγμονή, γεγονός που υποδηλώνει τη συμμετοχή κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Μερικοί άνθρωποι με οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση έχουν προϋπάρχουσα αυτοάνοση ασθένεια, όπως θυρεοειδίτιδα Hashimoto, ρευματοειδή αρθρίτιδα ή συστηματικό ερυθηματώδη λύκο.
Στις υπόλοιπες περιπτώσεις, οι γιατροί μπορούν να συνδέσουν την ανάπτυξη της οπισθοπεριτοναϊκής ίνωσης σε μια συγκεκριμένη αφορμή, όπως:
Τα συμπτώματα της οπισθοπεριτοναϊκής ίνωσης τείνουν να επιδεινώνονται με το χρόνο και μπορεί να περιλαμβάνουν:
Τα προβλήματα που σχετίζονται με το ουροποιητικό σύστημα είναι συνηθισμένες επιπλοκές της οπισθοπεριτοναϊκής ίνωσης, όπως απόφραξη είτε ενός (μονομερής) είτε αμφοτέρων (διμερής) των ουρητήρων. Αυτό έχει ως συνέπεια την κατακράτηση κι επίσχεση ούρων, η οποία πρόκειται για μια επικίνδυνη κατάσταση που χρειάζεται άμεση ιατρική αντιμετώπιση. Χωρίς ιατρική φροντίδα, μπορεί να προκληθεί έως και νεφρική ανεπάρκεια.
Η οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση μπορεί επίσης να προκαλέσει άλλες επιπλοκές, ανάλογα με το ποια δομή έχει υποστεί απόφραξη ή στένωση από τις ινώδεις αναπτύξεις.
Μερικά παραδείγματα των επηρεαζόμενων περιοχών και των επιπλοκών που μπορεί να προκύψουν είναι:
Μαρούσι: 2106300334, 6977404050
Γλυφάδα: 2108985140
Η διάγνωση της οπισθοπεριτοναϊκής ίνωσης μπορεί να είναι δύσκολη, ειδικά στα πρώτα στάδια της νόσου. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι πολλά συμπτώματα της οπισθοπεριτοναϊκής ίνωσης είναι μη συγκεκριμένα και είναι κοινά σε άλλες παθήσεις.
Ακτινολογικά, η οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση μοιάζει με κάποιες άλλες παθήσεις, όπως ο καρκίνος του παγκρέατος ή το ανεύρυσμα της κοιλιακής αορτής.
Οι εξετάσεις που πραγματοποιούνται για τη διάγνωση της οπισθοπεριτοναϊκής ίνωσης μπορεί να περιλαμβάνουν:
Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχει φλεγμονή γύρω από τον ουρητήρα από μια άγνωστη πηγή που προκαλεί ετερόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη απόφραξη ουρητήρα. Η απόφραξη αυτή μπορεί να προκαλέσει τη στάση των ούρων και με τη σειρά της διάταση ουρητήρων και νεφρών. Θεραπεύεται με την αντιμετώπιση της υποκείμενης αιτίας, εν προκειμένω της οπισθοπεριτοναϊκής ίνωσης.
Η θεραπεία που επιλέγεται για την οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση εξαρτάται από την υποκείμενη αιτία, τη σοβαρότητα της κατάστασης και το βαθμό της βλάβης που προκαλείται από τυχόν επιπλοκές.
Με κατάλληλη και έγκαιρη ιατρική φροντίδα, ένα άτομο με οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση έχει θετική μακροπρόθεσμη προοπτική.
Όταν η συντηρητική αγωγή για την αντιμετώπιση της οπισθοπεριτοναϊκής ίνωσης δεν αποδίδει καρπούς, τότε επιλέγεται η λύση της χειρουργικής επέμβασης για την απομάκρυνση των ινωδών μαζών και να αποκατασταθεί η ροή των ούρων. Μέρος αυτής διαδικασίας μπορεί να αποτελέσει και η επανατοποθέτηση του ουρητήρα μακριά από την ίνωση.
Η ρομποτική αφαίρεση των ινωδών μαζών φέρει όλα τα πλεονεκτήματα μιας ελάχιστα επεμβατικής τεχνικής (λαπαροσκόπηση), έναντι του ανοικτού χειρουργείου, όπως:
Βέλτιστο αισθητικό αποτέλεσμα και ελάχιστη απώλεια αίματος
Η εν λόγω επέμβαση συγκαταλέγεται στις πλέον πολύπλοκες, καθώς περιλαμβάνει εργασία γύρω από τον ουρητήρα και άλλες κρίσιμες δομές, όπως η αορτή και οι λαγόνες αρτηρίες, το λεπτό έντερο και το παχύ έντερο Γι’ αυτό και απαιτεί μεγάλη εμπειρία και εξειδίκευση από το χειρουργό.
Η ρομποτική χειρουργική προσφέρει μεγαλύτερη ακρίβεια και έλεγχο στις κινήσεις του χειρουργού, καθώς επίσης καλύτερη πρόσβαση στο χειρουργικό πεδίο, μέσα από τις εξελιγμένες δυνατότητες των ρομποτικών άκρων και της δυνατότητας υψηλής ευκρίνειας τρισδιάστατης απεικόνισης που προσφέρει το ρομπότ da Vinci.
Έτσι, μια εξαιρετικά επέμβαση διαδικασία όταν γίνεται λαπαροσκοπικά, με τη βοήθεια του ρομποτικού συστήματος απλοποιείται και πραγματοποιείται με παροιμιώδη ακρίβεια και ασφάλεια.